Şöyle diyor Svendsen: “Varoluşsal Can Sıkıntısı esasen, bir biriktirilmiş deneyimler kıtlığı kavramı temelinde anlaşılmalıdır. Sorun, bu can sıkıntısını aşabilmek için kendimize deneyim biriktirme izni vermek yerine yeni ve daha kuvvetli duyguları üst üste ve sürekli artırarak yığmamızdır.”