Atla suya dedim. Atladı. Hiç yüzme bilmiyordu. Biz onu çıkarana kadar neredeyse boğuluyordu. Onu çekip sudan çıkardım diye bana öyle minnet duydu ki! Atla diyenin ben olduğumu hepten unutmuştu. İşte... onunla bir daha asla dalga geçmedim.
Atla suya,' dedim, Atladı. Onu çekip sudan çıkardım diye bana öyle minnet duydu ki! Atla diyenin ben olduğumu hepten unutmuştu. İşte... onunla bir daha asla dalga geçmedim."
Çile (1939)
Gâiblerden bir ses geldi: Bu adam,
Gezdirsin boşluğu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birdenbire dam;
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye koştum: Kızıl kıyamet!
Dediklerin çıktı, ihtiyar bacı!
Sonsuzluk, elinde bir mavi tülbent,
Ok çekti yukardan, üstüme avcı.
Ateşten zehrini tattım bu okun.
Bir anda kül etti can
Sayfa 16 - Büyük Doğu 67. Baskı 2009Kitabı okudu
Kimseye muhtaç olmadan yaşamak ☆☆
Tanrı'ya neyim varsa bana aracısız sunmuş, beni sadece kendisine borçlu kılmış olduğu için! Nasıl yakarıyorum ona gece gündüz beni hiçbir zaman, kimseye karşı yüklü bir minnet altında bırakmasın diye! Ne mutlu bir özgürlükle bunca zaman yaşamadım. Onunla sona ersin ömrüm!
Sayfa 84Kitabı okudu
AŞK BANA BİR VASİLİK GİBİ GÖRÜNÜYORDU.
Nice budalalıklarımı engelledi, yapmadığıma şimdi pişman olduğum budalalıkları! İstemeye istemeye ne kadar borç ödedim! Kişisel çılgınlığımdan gelebilecek tüm kazançlardan yoksun bırakıyordu beni. Soğuk ve aşılmaz bir kuralla, tüm heveslerimin önünde set çekiyordu. En kötüsü, tehlike geçtikten sonra minnet de istemiyordu.
Sayfa 96
Her anda ne dememiz lazım; el hamdu lillâhi rabbil âlemin:
“Ya rabbi! Sen övgüye layıksın, sen sevilmeye layıksın. Seni övemedim, bunu körlüğüme bağışla ya rabbi! Sen ki nimetlerini ikram ediyorsun, beni rızana davet ediyorsun, beni dostluğuna davet ediyorsun, beni Hz. insan olmaya davet ediyorsun.
Ben bir avuç toprağa minnet etmişim, iki günlük
