Kendine yalan söyleyen kişi,kendi yalanlarına kulak veren kişi,bir gün gelir kendi gerçeğinide,çevresindeki gerçeği de göremez olur;kendi saygınlığını da yitirir başkalarına olan saygısınıda.
Sevgili yavrum,ömürlerinde tek bir kez sevenlerdir asıl sığ olanlar.Onların vefa sadakat diye adlandırdıkları şeyi ben, ya alışkanlığın verdiği rahatlığa ya da hayal gücünün yokluğuna bağlarım.Zihinsel yaşam için tutarlılık neyse duygusal yaşam için vefa odur:basit bir yenilgi itirafı.Vefa!
Geceleri yatağa uzanır ama uyuyamazdım.Nefret edecek bir sürü şey gelirdi aklıma, ama sonra yine kendimden nefret ederdim.Geceleri çok düşünmekten gündüzleri başım ağrırdı.
Sanki ilkelerin,bütün hareketlerine yön veren bir zemberek oluşturmuş içinde!..Sen ve senin gibiler kendi iradenizle kımıldamaya bile korkarsınız!..Benim için bir adam iyiyse iyidir bu konudaki bütün prensibim bundan ibarettir.
Buna karşılık hiç unutmaması gereken bir şeyi unuttuğunu her an hatırlıyor ,hatırladıkça da acıyla inliyor, müthiş öfkeleniyor, inanılmaz bir korkuya kapılıyordu.
Tuhaf şey ama hatıralar hoş sanki hatta kötü olan, o sırada can sıkan bir şey,hatıralarda nasılsa kötülüğünden arınıyor ve hayalimde harika bir görünüm kazanıyor.
Şimdilerde yoksul ve çetin bir hayat yaşadıklarını,çoğu zaman aç kalıp soğuktan donduklarını,*uyku uyumak dışında her dakika çalışmakla geçirdiklerini biliyorlardı ama eski günlerin daha beter olduğuna inanıyorlar bundan mutluluk duyuyorlardı.*