Yüzün diyorum bir bir bir bir,
Yüzün diyorum iyi bir gün başlıyor.
Çoktan durmuş gibi bir şeyler orda.
Saatler durmuş, sesler durmuş, savaşlar durmuş.
Ne geç kalma telaşı işçi duraklarında kadınların,
Ne bir köpek havlaması sokaklarda,
Ne de ölü bir çocuk sokulmuş fotoğraflara.
Uyanmayı beklemiş sanki bir dağ yüzyıl boyunca,
Boynunla saçların
Sevmek ki, bazen karar veremezsin cennet mi yoksa cehennem mi.
"Saatler içerisinde seni Cehennem Kapısı'na geri götürebileceğimin farkındasın, değil mi? Zavallı Muzzen revire girdi mi değişimi yapmak çocuk oyuncağı olacak."
"Yap o zaman. Hapishane müdürüne planlarını anlatmayı iple çekiyorum."
"Geri dönerken bir dilin olacağını da nereden çıkardın?" dedi Kaz.
Sayfa 138 - Kaz & MatthiasKitabı okudu
Öyle yemeğini acıktığımız için değil, saat 12:00 olduğu için yiyoruz; uykumuz geldiği için değil, geç olduğu için yatıyoruz; çalar saatin alarmıyla uyanıyoruz, doğal bir şekilde uyanacak yerde. Yaşamlarımızı kol ve masa saatlerine, saatlere ve dakikalara göre düzenliyoruz.
