"(...)Saatler soluyor ağır ve baygın
Ve, bu dünyanın ahları içinde değil,
Aşağıda, aşağıda bu kent kurulduğunda,
Cehennem bin tane tahttan yükselerek
Selam duracak ona."
Sayfa 83 - İthaki, Poe, Denizdeki KentKitabı okudu
Zaman
Zaman geçmiyor buralarda
Gönlüme telve gibi çöktü vakit
Kuşlar farklı ötüyor sanki
Deniz mumya, sahiller lahit gibi
Sessiz bir çığlık boşluğa
Öyle imkansız öyle gerekli
Zaman buralarda geçmiyor
Saatler ayarlanmaya unutulmuş
Gökyüzü farklı bakıyor sanki
Kargalar konuyor umursamazlığa
Öyle bir yerdeyim ki
Bu sıcakta kanım donuyor
Cennetin ortasında cehennem
Zaman buralarda geçmiyor
Tüketiyorum kendimi bu sevdayla
Ha vazgeçtim ha vazgeçeceğim derken
Anlamsızlaşıyor bir anda
Deniz sesleniyor bana, vazgeç!
Zamansa buralarda hala
Ölmek için erken yaşamak içinse çok geç
Ortaçağın “cadı” imajı, böylece gözlerimizde canlanmaya başlıyor: Gençliklerinin en güzel yıllarını yaşayan genç kızlar, saçlarını kıvrılmış ölü yılanlarla süsleyen ve saatler gece yarısını vurduğunda taşkınlıkları doruğa çıkan ergen kadınlar, kendi elleriyle öldürdükleri çocuklarının ölümcül artıklarını kurbağa kanı ve kemik tozlarıyla karıştırarak yaptıkları cehennem içkilerini yudumluyorlar.
Sayfa 70 - İmge kitabevi
Cehennem o kadar dolu bir yer ki, koridorun bir ucundan diğerine geçmek saatler alabiliyor.
Sayfa 14 - Novella Dinamik YayınlarıKitabı okudu
