KORE’Yİ İSLAMİYETLE TANIŞTIRAN İMAM
1950’li yıllar… Giresunlu bir delikanlı elinde tahta bavulu ile İstanbul’a gelir. Amacı ilim tahsil etmektir. Mahir İz, Celalettin Ökten, Ali Rıza Sağman gibi hocalarla yolu kesişir. Din eğitimi almaya başlar. O dönem hem askere moral vermek, hem de dini vecibeleri yerine getirmek hususunda yardım etmek üzere tugay imamları görev yapmaktadır ve
baba Celalettin Ökten
babam çok sert, otoriter, ama merhametliydi. bazı şeylere dikkat ederdi. özellikle tesettüre çok dikkat ederdi. annemin dışarıda yüzü açıktı ama sokağa, çarşıya, pazara çıkmazdı. başını hep örttü. bizde, misafir geldiğinde haremlik ve selamlık uygulanırdı. babam evin işlerine hiç karışmazdı, ne yemek pişecek, nasıl yapılacak, tamamen annemin tasarrufundaydı. aileye program yapmıştı; mektepten gelir, bir saat oynar, kahvaltı eder, dinlenir, saat beşten yedi buçuğa kadar ders çalışır, yedi buçukta yemek yerdik. yemekten sonra imtihanımız yoksa babam bütün aileyi toplar, tarihten, İslâmiyet’ten mevzular anlatır, sohbet ederdi. bizler dinî bilgilerimizi bu sohbetlerde öğrendik. bazen de akrabalar gelir, ailevî meseleler konuşulurdu. ama mevzu sohbetten açıldı mı yine babam anlatırdı.
mutlu aile tablosu
... Ben, Celâleddin. Benim adım Celâlettin değil, tin değil, din. Ben incirin celâli değilim, dinin celâliyim ben!" diyor...
Sayfa 14 - İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş. YayınlarıKitabı okudu
İnsanın ömrü, günleri değil, eserleri, hizmetleri kadardır. Hizmet, sektör olamaz, ancak sanattır. Yunus Emre, Dâvûd el-Kayserî, Sadreddin Konevi, Molla Fenari, Mehmet Akif, Nurettin Topçu, Süheyl Ünver, Muzaffer Sarısözen, Nida Tüfekçi, Celalettin Ökten ve Turgut Cansever'in hizmetlerini kim unutur? İnsanlar unutsa, milli hafıza unutmaz.
Sayfa 259 - Profil KitapKitabı okudu
Mahmut Celalettin Ökten / Sadeddin Ökten'in Babası
• İmam Hatip Okullarının açılmasındaki üstün gayretleriyle tanınır.
• 6-7 yaşlarında iken hafız olan annesi,yetim evladını geceleri yatakta iken ağızdan okuyup hafız yaptı.Yıllar sonra öğretmenimiz olan merhum Celal Hoca,nasıl hafızlık yaptığını bize anlatırken şöyle diyordu: "Ben Mushaf açıp bakmadan,annemin ağızından,
geceleri yatakta iken,şifahi olarak,annemin okuyup bana okutmasıyla,altı ayda hafız oldum."
Sayfa 313Kitabı okudu
AKIL- Sayfa Devamı 3
CELALETTİN ÖKTEN (1882-1961) Önemli ilim ve hizmet ehli
âlimlerimizden biridir. Imam hatip okullarının açılmasında büyük emeği vardır.
İslami ilimlerin yanında Batı bilim ve düşüncesini de iyi bilir.
İnsan "
O niye öyle olmadı, bu niye böyle olmadı?" gibi problem üre tir.
Yani doğanın kendi akışı içe risinde yaşamaya dayanamaz, hammül edemez.
Problem üretir, çünkü bir şey leri idrak eder ve kendi varligina, kendi doğasına, kendi içgüdüle rine, kendi kendine tanımladığı yapay dünyaya ters düşen bir şeyler üretir.
Sonra da problemleri aklıyla çözer.
Böylece doğadaki diğer varlıkların -buna cansızlar da canlı lar da dahil- üzerinde kendisine bir üst düzlem kurar, bir ha kimiyet düzlemi kurar.
Akıl bu işe yarar.
Ve o hâkimiyet düzleminin kodu, seviyesi değişebilir. Yuka rıda olur, aşağıda olur o düzlemi kurar.
ya da yerler boşluk kalır ama mutlaka
Zaten ilahi emir/haber de bu yönde tecelli etmiştir: "...bütün varlıkları, insan dediğimiz yarattığımıza musahhar kıldık." (Casiye, 13)
Yani emrine tahsis ettik. Bunun da sebebi akıldır.
Sayfa 18Kitabı okudu
AKIL-sayfa devamı 2
Vahyî söylemde dağlara, taşlara teklif edilen ama onların ka- bul etmediği emanet işte bu emanet...
İnsan olmanın onuru ve mesuliyeti...
Bu akılla insanlar hem problem vazediyorlar hem problem çö- züyorlar. Yani bu akıl olmadan insan dediğimiz varlığın do- ğada yaşaması mümkün değil.
Başka canlı türleri bu akıl olmadan doğada yaşayabiliyor ama insan bu akıl olmadan yaşayamıyor.
Çünkü fiziksel donanımı doğada yaşaması için yetersiz.
İnsan aslında zayıf bir varlık... Aklına ve hayatın devamı için üreme içgüdülerine dayanarak doğada hayatını temâdî etti- riyor (devam ettiriyor). Ama akıl olmasa yaşayamaz. Çünkü hayatın, karşısına çıkardığı problemleri çözemez.
Mesela minicik kedi yavrusunu doğaya bıraktığınızda ona bir şey olmaz, yaşar. Öteki kedi gelip onu boğabilir, o ayrı... Ama hayat devam ediyor. Orada vahşi hayatı görüyorsunuz. Halbuki yeni doğan çocuğu doğaya bırakırsanız kurda kuşa yem olur.
Bu böyledir; aklınızı kullanırsanız bir yere gelirsiniz.
İnsan, doğa karşısında çok zavallıdır.
Doğadaki bütün canlılar içerisinde doğaya en uyum sağlaya- mayan varlıktır.
Tırnakları zayıflatılmış, derisi inceltilmiş, postu yok, kasları yok, yeterince güçlü değil.
Yani doğal hiçbir sürece direnemeyecek haldedir. Hayvanlar tırmanırken, öldürüp yemi parçalarken insana çatal-bıçak lazım. Yaratan bizi fiziksel özelliğimizle doğadan uzaklaştırmış aslında.
Babam Celalettin Ökten bir beyit okurdu:
"İnsan ne garip cânâverdir."
Akil görünür, cünûna serdir."
*
Cân-âver: Can taşıyan.
Sayfa 17Kitabı okudu
Dindar görüneceğiz diye mutaassıp olmayın,
Aydın desinler diye de taviz vermeyin.
(Celalettin ÖKTEN)
Asrın ihtiyaçlarını müdrik, doğu ile batıyı iyi bilen münevver, dindar görüneceğim diye mutaassıp olmayan, aydın desinler diye de dinden taviz vermeyen, tavizsiz fakat müsamahakâr bir gençlik.
Celalettin Ökten
Sayfa 121 - aşinakitap
