Aldım Bu Deliyi Ömrüme İliştirdim..
Çok uzak bir zaman değil bir kaç ay önce sana günaydın dediğimi ve haftalarca cevap gelmediğini. Ve haliyle haftalarca gün-aydın olmadığını hatırlarım tabi. Birde şimdi hiç beklemediğim bir anda. Aslında hep bekleyince beklemek normalleştiği için hiç beklemediğim diyorum. Öyle bir anda işte.. Dünyanın en güzel günaydınıyla geldiğini bana.. Nereye
(COK UZUN VE KİTAPTA HERBİR SÖZÜN DÜŞÜNÜLESİ EN NAİF BÖLÜMÜ)
“ Momo, şimdi o büyük salonun içindeydi. Burası en büyük kiliseden daha görkemli, en büyük istasyonların salonlarından bile daha genişti. Güçlü sütunların üzerinde yükselen tavan neredeyse görünmüyordu. Etrafta hiç pencere yoktu. Kocaman salonu aydınlatan altın renkli ışık çevrede
Vakitsiz Bir Kasımpatı
Ben şimdi, kasım ayın da evimin balkonun da solmuş kasımpatılar gibiyim. Tek yeşil yaprağı kalmadı ne hüzünlü.. Şimdi anneleri kayıp olduğu için bir bir ölen kedi yavrularının hüznünü yaşamaktayım bununla beraber. Kasım da solmuş bir kasımpatı ve vakitsiz doğup annesiz kalmış kedi yavrularından daha hüzünlü bir şey söyle bana. Kasımpatılarımın
Hayalet Oğuz Gibi Geçmek Hayattan..
Zaman, heyelana kapılmış toprak gibi kopup gidiyor. Neye daldığımı bilmiyorum. Ama başımı kaldırıp bir bakıyorum ki gerimde upuzun bir zaman bırakmışım. Ben o geride kalan zamanı yaşadım mı ? Yoksa, geçip gitti sadece de ben baktım mı ?
Herkes bilsin istiyorum bazen, bu dünyadan ben geçtim. Bazense bir hırsızın sokaktan kimseye görünmeden çıkmak
