elindeki sigarayla yüreğini ısıtıyor
içindeki kedere denk bir çığlık
rüzgarın boşlukta çaldığı ıslık
kim bilir neler söylüyor bu yoksunluk içinde…
adamın gözleri bulutlardan bir ülke…
Sayfa 40Kitabı okuyor
"Derin bir nefes alıp aşağı eğildim. Ardından kollarımı beline dolayarak göbeği göğsüme çıkıncaya dek onu yukarı çektim. Baş aşağı duruyordu ve o güzel vajinası tam ağız hizama gelmişti. Küçük bir çığlık atarak içgüdüsel olarak bacaklarını boynuma doladı.
Ah Tanrım, şu an onu bu pozisyonda tutarken bile kendimi kaybetmek üzereydim. Güçlükle
"Duş lifini bırakıp boş ellerini kalçasına götürdü. Dudaklarını yaladı:
- Ee, yanıma gelmeyi düşünmüyor musun?
Gülümsedim.
- Sadece bir dakikalığına seni izlemenin tadını çıkarıyorum. Bu anı aklıma kazımak istiyorum.
- Ah, ne kadar da tatlı, dedi ama sesindeki alaycı ton çok belirgindi. - Azgın bir kadını bekletmemen gerektiğini bilmiyor
" Zor olan ne biliyor musun ?
Çığlık çığlığasın ama sesini duyan yok ... "
Şiirin doğuşu güneşin doğuşu gibi yavaş yavaş olmadı. Bir meyvenin olgunlaşması gibi süreci içine çeke çeke kendini bulmadı şiir. Çığlık gibi birdenbire doğdu. Bütün coğrafyalarda, bütün dillerde şiirin sarsılmaz bir dirençle daima özgürlükten yana olması bunun delilidir. Verilen değil alınan, kendini sıkıştırılmışlık içinden yaratan bir şeydir şiir de özgürlük gibi. Sözün de kalbin de özgürleşmesidir...
Şiir yazmak kolay, şiir üzerine konuşmak zor çünkü bunu yaparken şiirin yerine de konuşmak durumunda kalıyoruz. Oysa onun yerine ancak kendisi koyulabilir, konuşabilir; bir benzeri bile değil. Ondan ki her şeyden fazla, şiiri özgür bırakmak gerekir. Şiirin kafesi açılmalıdır sonuna dek. Göklerin ve yerlerin sınırsızlığını bize o gösterdi, biz de ona bunu yeniden armağan edebiliriz. Böylece bir kez daha birlikte var olabiliriz."
Anlamını yitiren birşeyler mi var şimdilerde
yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyım taşı delemiyor bir çığlık ve apansız bir
su oluyorum ipince, kendime sızıyorum
dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
Uzun bir süre susmak lazım
Sadece dinlemek le gelen huzuru
Susmakla gelen mutluluğu sesleri duyarak geçirdiğimiz o uğultuyu uyuşmak lazım
Hani vardırya herkesin kulağına götürdüğü
Denizin sesi çığlık gibi uğultusu deniz kabuğu
Kulaklarımı onla doldurup uyuşmak
Sessizliğe gidip orda kalmak
Onca gürültü içinde kalmış yorgun kulaklarıma
Sağır olurcasaňa denizin uğultusu
Cihanın gürültüsüne karşı kulak tıkamak
Duyduğun sesle kalbinle ritim tutturmak
Orkestra olmuş hayatıma
Tek bir sesin sakin ve dinginliği içinde
Var olmak ben olmak kendim olmak
Susmak
Susupta deryaya dalmak
Susupta rüyalarda konuşmak
Susupta cevaplar vermek
Susupta zamanı burda durdurmam lazım
BİRLİKTE GELİM
ikimiz de yoktuk orada
Kasıklarımızdan kilitlendiğimiz zaman
İki cinsli o yaratık vardı
Düşler, salgılar içinde
Çığlık çığlığa
O yabancı
Yeryüzünün en büyük kıyımına şahit olup nasıl hiç bir şey olmamış gibi davranabilirsiniz.. Nasıl? Hiç mi bir fotoğraf bir çığlık bir çocuğun göz yaşı parçalanmış bir beden uykunuzu kaçırmıyor.. Boğazınız düğümlenmiyor.. Nasıl?
#gazze