Şiirin doğuşu güneşin doğuşu gibi yavaş yavaş olmadı. Bir meyvenin olgunlaşması gibi süreci içine çeke çeke kendini bulmadı şiir. Çığlık gibi birdenbire doğdu. Bütün coğrafyalarda, bütün dillerde şiirin sarsılmaz bir dirençle daima özgürlükten yana olması bunun delilidir. Verilen değil alınan, kendini sıkıştırılmışlık içinden yaratan bir şeydir şiir de özgürlük gibi. Sözün de kalbin de özgürleşmesidir...
Şiir yazmak kolay, şiir üzerine konuşmak zor çünkü bunu yaparken şiirin yerine de konuşmak durumunda kalıyoruz. Oysa onun yerine ancak kendisi koyulabilir, konuşabilir; bir benzeri bile değil. Ondan ki her şeyden fazla, şiiri özgür bırakmak gerekir. Şiirin kafesi açılmalıdır sonuna dek. Göklerin ve yerlerin sınırsızlığını bize o gösterdi, biz de ona bunu yeniden armağan edebiliriz. Böylece bir kez daha birlikte var olabiliriz."
Anlamını yitiren birşeyler mi var şimdilerde
yazdığım şiirlere yabancıyım, sokaklara yabancıyım taşı delemiyor bir çığlık ve apansız bir
su oluyorum ipince, kendime sızıyorum
dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
BİRLİKTE GELİM
ikimiz de yoktuk orada
Kasıklarımızdan kilitlendiğimiz zaman
İki cinsli o yaratık vardı
Düşler, salgılar içinde
Çığlık çığlığa
O yabancı
Rüzgar yaptı her çatıda ayrı bir makam..
Yine senin hayalini gördüm bu akşam...
Hançeremden alev gibi çıktı bu çığlık :
Git istemem!.. Git istemem!.. Çık odamdan çık!.. Ah!.. Ne dedim?. Hayır gitme.. Hayır gitme... Gel!.. Ben git dedim, dedim ama sen işitme...gel!..
canım Kreacher
"Bütün o döküntü Sirius'un hiç umurunda değildi - "
Pıtır pıtır koşan ayakların sesi duyuldu, bakır ışıldadı, bir tangırtı yankılandı ve acı dolu bir feryat yükseldi: Kreacher Mundugnus' a doğru koşup elindeki tencereyi kafasına indirmişti.
"Çek şunu üssümden, çek şunu, biri onu kilitlemeli!" diye çığlık attı Mundugnus, Kreacher ağır dipli tencereyi yine kaldırırken sinerek.
"Kreacher, hayır!" diye bağırdı Harry.
Kreacher'ın ince kolları, hâlâ havada tuttuğu tencerenin ağırlığında titriyordu.
"Belki bir tane daha vursam, Efendi Harry, şans getirsin diye?"
Sayfa 206Kitabı okuyor
Terrasen Kraliçesi'nin Eşi Prens Rowan Whitethorn Galathynius dünyayı titreten bir çığlık attı ve karısını bulmak için yola koyuldu.
Sayfa 697Kitabı okudu
Bir rüyadan gelip de içime düşen çığlık
Ya götür beni buradan ya da ebediyen sus
Soluğumu kesip durma ne olur
Zamanı böyle zamansız vurma
Bir zincir midir kırılmayan
Bir çığlık mı yoksa işte yine suskun
Ve doyumsuz çatlıyor dudaklarım
Tam da tırmanırken doruğa
Ağzımda rüzgarlı bir ateş
Yine yangınla başlıyorum sabaha
Sayfa 45
Öyle bir çığlık atsam ki dünya çatlasa! Altı milyar insan sağır olsa! Tanrı sağır olsa! Ben sağır olsam! Kör olsam! Görmesem hayatı! Bitse her şey...
Büyük Patlamaya ve galaksilerin uzayın gerilerine çekilişine ait olgu, «Doppler etkisi» dediğimiz doğadaki bir olgudan anlaşılmıştır. Biz bu etkiyi ses fiziğinden biliyoruz. Bir otomobil sürücüsünün hızla yanımızdan geçerken kornasını çaldığını düşünelim. Arabanın içinde sürücü belirli bir perdeden çıkan bir sabit ses duyar. Fakat arabanın dışında olan bizler, ses perdesinde değişmeler fark ederiz. Korna sesi bize yüksek frekanslardan alçak frekansa doğru inerek ulaşır. Saatte 200 kilometre hız yapan bir yarış arabası, ses hızının yaklaşık beşte biri kadar sürat yapıyor demektir. Ses havada dalgaların yayılmasından oluşur. Dalganın bir üst eğrisi, bir de alt eğrisi değeri sözkonusudur. Dalgalar birbirine ne kadar yakın olursa frekans ya da ses perdesi o denli yüksek olur. Ses dalgaları birbirinden ne kadar uzak olursa, ses perdesi o denli düşük olur. Eğer araba bizden hızla uzaklaşıyorsa, ses dalgalarını genleştirerek bizim açımızdan daha düşük bir ses perdesinde ulaştırır. Ve böylece hepimizin bildiği tipik sese olanak verir. Eğer araba bize doğru geliyor olsaydı, ses dalgaları birbirine yakınlaşıp ezilir, frekans yükselirdi. Ve yüksek perdeden bir çığlık duyardık. Eğer araba durduğu yerde kornasını öttürseydi ve çıkardığı ses perdesini önceden bilseydik, arabanın hızını, gözü kapalı, çıkardığı korna sesinin değişikliğinden söyleyebilirdik.
