kitabın son cümlesini okudum, kapağı kapadım, kapamasam da gözyaşlarımdan görünmüyordu zaten. "vay be" dedim birkaç kez. aynı selimin defteri, aynı selimin hayatı gibi kapandı ve akıllarda kaldığı kadar yaşayacak.
böylesi bir şaheseri anlatmanın güçlüğü, bu kitabın hissettirdiklerini hazmetmekle yarışmakta. oğuz atay, ne büyüksün, ne