Hani böyle bazı kitaplar vardır, silkeler sizi kendinize getirir. Gerçeği, doğruyu öğretir. Bu kitap onlardan birisiydi. Keşke zihnimi sildirebilsem de yeniden yeniden okusam. Öyle güzel ki..
Hasretinden prangalar eskiten değerli Ahmed Arif beni baya dağıttın..
Ne güzel adamlar var kalbi güzel kadınlara denk gelen demekten alamadım kendimi...
O nasıl sevmektir öyle, şimdi günümüz aşklarına örnek olabilecek cinsten, keşke bende böyle sevilsem dedirten cinsten adeta bir sevgi bu. Kırmadan, dökmeden, masumane bir sevgi...
Leylasına leylim diye sevda dokunuşu yapan bir aşık Ahmed Arif...
Günümüzdeki aşklara bakacak olursak her imkân olduğu için sevgi yeterinde sade ve masum yaşanmıyor ne yazık ki. Kitapta geçen sadeliği arıyor insan. Aşk cidden anlatıldığı gibi eskiden çok güzelmiş.
Ve itiraf etmeliyim mektup yazma kısmı bana çok esrarengiz gelir. Neden mi?
Heyecanla sevdiğin kişiden mektup beklersin, eğer sana yeterince sevgi besliyorsa zaten o mektup cevapsız kalmaz. Yıllar sonra saklarsın o mektupları, anı kalır o güzel hatıralar.. Bunun tadı bir başka gelir, anlayabilene.
Kalemine sağlık Leylanın Ahmed Arifi...
Hepimize gerçek sevgi nasıl olur hissettirdin. :) Keyifli okumalar dilerim, okumadan geçmeyin derim.