Beklenmedik Bir Aile Hikayesi
Birkaç bilgi vermemde fayda var diye düşünüyorum öncelikle, okumayanlar için. Eğer ki geniş, kapsamlı aile hikayelerini okumayı seviyorsanız (nesilleri kapsayan) bu kitap gerçekten size göre. Yazarın senaryoyu ele alış şeklini 
Jonathan Franzen, 
Gabriel Garcia Marquez gibi yazarlara benzettim biraz. Ama yine de her ne kadar güzel bir dili olsa da, belki mizahi öğelere daha
Biz birbirimize tutunmuştuk ve 17 yaşımda bize tutunmak isteyen yavrumla huzur dolu evimiz cennet bahçesine döndü adeta. Tek sıkıntımız maddiyattı. Her ne kadar dert etmesem de eşim zorlanıyordu. Bir şeyler yapmalıydım, ama nasıl? Kızım daha 1 yaşındaydı, ben ise henüz 18. Sonunda kızımla çalışabileceğim bir iş buldum: Kreşte aşçılık. Hem yemek
Sayfa 20
Nutkum tutuldu
Bu yazara zaten birkaç yıl önce ilk kitabını okuduğumdan beri bayılıyordum ve bu kitabı da kesinlikle muhteşemdi. Gerçekten gerildiğim sahnelerde kitabı bırakmak istedim ama bırakamadım. Kitabı okurken birkaç incelemeye ufak bir göz atmıştım ve bazıları bazı belirsizlikler olduğundan ve Gurney karakterinden nefret ettirdiğinden bahsetmişti ama ben öyle bir kötü düşünceye sahip değilim. Belirsizlikler olduğu doğru, Hardwick yoğun bakımdaydı ve ona ne oldu belli değil, ayrıca eşi ile arası bozuldu ve sonradan ayrılacaklar mı araları düzelecek mi bir sonuca varmadı. Ama ben bunun bir sorun olduğunu düşünmüyorum okuduğumuz bir romantik komedi kitabı değil sonuçta herkesi birbiri ile çift yapıp tüm hastaları iyileştirip mutlu mesut kitabı bitirmek gibi bir sonuca kaçması basitlik olurdu. Bu tür şeylerin düşüncemize bırakılması kitabın etkisini artırdı ve olay da çok iyi bir şekilde tamamlandı. John Verdon, bu harika kitap için çok teşekkür ederim!! 
John Verdon
"SÜT LEVREK"
Merhaba gençler! Nasılsınız bakalım? Bendeniz iyiyim. Akşam annemlerde leziz bir çupra yersek daha iyi olacağım inşallah. Akşama doğru Metro'ya gidip bakacağım.
Bu kış çok az balık yedim. Açıkçası endişeleniyorum zekâ geriliği olacak, bağışıklık sistemim çökecek diye. Neden böyle oldu bilemiyorum. Bir iki defa balık haline baktım. Canlı
Bir Tür Kehanet (dursun bir kenarda)
"Sana neden gelemiyor biliyor musun? Aslında kendisi bile neden gelemediğinin farkında değil. O sanıyor ki "ben gitmiyorum" ve sen sanıyorsun ki "o gelmiyor" Öyle sanarak o kendini daha iyi hissediyor ve sen böyle sanarak daha kötü. Oysa senin aslında sağlam adımlar atmayı ve almayı seven biri olduğun, tüm duygusallığına
Herkes bu ortak söze gelsin
Kendimden biliyorum ,insan aceleci bir yapıda hele okuyup üzerine saatlerce düşünüp tartıştıktan ve kur'ani delilleriyle işte doğru şey anlayış yöntem bu dedikten sonra, benim verdiğim uğraşı vermeyenlere hemen bunu aktarmak ve yaymak istiyorum.Gel gelelim anlattığımız, karşı taraftan algılandığımız kadarız, muhtabımızın akıl süzgeciyle,
Annem İçin
Öldükten beş gün sonra geldin rüyama. Babaeski’deki eski evin oradasın. Hayır gelin çıktığın ev değil, diğeri. Biz çocukken her yazları kardeşlerinle, kuzenlerimle bir araya geldiğimiz eski mezarlığın oradaki ev. Evin bahçesine çiçekler ekilmiş. 20 li yaşlarındasın. Sanırım hiç evlenmemişsin. Bahçedeki çiçekleri suluyorsun. Çok mutlusun. O kadar
“Karınca Süpürgesi”
Yazan: @ummu_ozcelik_er
Resimleyen: fnda_tnc
Yayınevi: @duskurgularicocuk
Yaş aralığı: 8-12 yaş
Kitabımızın kahramanı o yaz tatilinde çok sevdiği öğretmenlerinin okuma ve yazmanın önemini anlatan tavsiyelerini dinleyerek günlük tutmaya karar verir. Köye gitmeden önce güzel bir ajanda alıp bavuluna yerleştirir. Anneanne ve dedesi ile Antalya’dan köye doğru yola çıkarken yanlarında kardeşi Neşe, kuzenleri Sedat ve Selim de vardır. Bol didişmeli bir yolculuktan sonra köye varsalar da köyde de didişmeye devam ederler. Bu tartışmalarda kahramanımızı en çok üzen kuzenleri Sedat ve Selim’in hayvanlara iyi davranmamasıdır. Sürprizlerle ve maceralarla dolu bu yaz tatilini bir solukta okuyacağınıza eminim.
Tüm yaz kuzenlerle nasıl geçti acaba?
Bu didişmeler son bulacak mı dersiniz?
En güzel anılar çocukluğumuzdan kalanlar değil mi sizce de?
Günlük şeklinde ilerleyen ve on bir bölümden oluşan kitabımız bir çocuğun gözünden hayata bakıyor ve bu sebeple kitabın dili de oldukça eğlenceli. Ayrıca bölümlerin içinde yer alan peygamberimizin hayatından örnekler, çeşitli hikayeler de kitaba renk katmış. Merhamet, hayvan sevgisi, iyi niyet, akran zorbalığı, empati, keşfetme, yazma ve okuma sevgisi gibi önemli birçok konuya değinen bol gülücüklü ve macera dolu kitabımıza siz de bir göz atın derim.
.
.
.
çiğdem Gür
#kitapkahvemleokuyoruz
#çocuk
#çocukkitabıönerisi
#kitap
Yakamoz& Papatya -7
Papatya kendine inanamadı. Nasıl olur da böyle bir mektubu alelade bir çekmecenin arasına koymuştu? Çok hüzünlü bir şekilde gözleri dolunca aklına, Yakamoz'un ona söylediği sözler geldi.
"Papatya, ay yüzlü çiçeğim, lütfen artık gözyaşı dökme. Ben senin yerinede ağlarım, yeterki sen mutlu ol. Çünkü tebessümün bana can veriyor. Lütfen
Gök kubemizi 1923 te çaldılar… Harf İnkilabı isimiyle
Kendi Gökkubemiz Yahya Kemal Merhum'dan mülhem bir ifade.
Biz Gökkubemizi nerede yitirdik, ne zaman yitirdik, nasıl yitirdik...
…bunu buna başlayalım mı…?
Bu soruyu sormak bile aslında, bu yolculuğun ilk adımlarından biri olmalı.
Çünkü birçok insan Gökkubemizi kaybettiğimizin bile farkın da değil.
Önce meseleyi doğru ortaya koymak lazım.
"Benimle sevişmeyi bu kadar çok mu sevdin?" dedi muzip bir ifadeyle ayak parmaklarını Clay'in göğüs kaslarına değdirerek.
"Sevişmelerimize bayıldığımı biliyorsun. Sanırım senin anlamadığın kısım, diğer yaptıklarımızın da bir o kadar hoşuma gittiği. Ben bunun içindekinden," diye- rek Julia'ya doğru eğilip parmağıyla alnını işaret etti, "ve burada yaptıklarımızdan da hoşlanıyorum," der- ken parmağını bu sefer de Julia'nın dudakları üzerinde gezdirdi, "konuşmaktan yani." Ardından eliyle göğ- sünden aşağı doğru inerek kalbinin üzerinde durdu. "Ayrıca bunun içinde gördüklerim de hoşuma gidi- yor," dedi.
Julia'nın kalbi iki kat hızlı atmaya başlamıştı ve bu ona o kadar yabancı bir duyguydu ki. Birilerine karşı böyle şeyler hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Bu onu bir taraftan korkuturken, diğer taraftan da kendini harika hissettiriyordu. Ama zaten birisinden hoşlan- mak da böyle bir şey değil miydi aslında? Tramplen- den havuza atlamak gibi? Clay'in elini avuçlarının ara- sına alarak göğsünün üzerinde tuttu ve Clay'in gözleri o anda sanki Julia evet demiş gibi ışıldamaya başladı, ki büyük ihtimalle de kabul etmiş sayılırdı.
"Yani benim erkek arkadaşım mı olacaksın?"
"Güzelim, erkek arkadaşın değil sevgilin olacağım, hem de tek sevgilin."
Sayfa 199
Yatağın içinde, hiç bir şey yapmaya cesaret edemeden korkuyorum. Kafka’nın korkusu gibi değil; insanın evrendeki hiçliğiyle ilgili bir korku değil. Anlamsız bir korku. Zavallı bir böceğin vücudunda duyduğu ve anlamını bilmediği bir korku. Bitkisel bir korku. Beni korkutan bu yaşama içgüdüsünü göğsümden söküp atabilsem, ben de çekinmeden, gururla,
