Bir kuş öğretisi der ki;
"Bir devletin devamlılığı için ilk ve en temel kural eşitliktir; ama insan bunu ebediyen sürdürmeyi bilemez: Bizi yemek için üstümüze saldırır; bizlerin sadece onun için yaratıldığımıza kendini inandırmaya kalkışır. Haklı olduğunu iddia ettiği üstünlüğüne kanıt olarak, barbarlığıyla bizi katledişini ve kendisine karşı direniş gösterememizi gösterirken, kanalların, akbabaların ve grifonların güçlülerinin atlattıkları saldırıları efendilerine itiraf etmek istemez. Ama neden, zaten kendi içlerinde bile Cüceler ve Devler karşılaşırlarken, üyelerin bu büyüklükleri ve düzeni bu kadar çok türü neden böylesine etkilesin?"
"Üstelik övündükleri şu güç aslında hayali bir haktır; onlar aksine köleliğe o kadar çok eğilimlidirler ki, hizmet etmekten geri kalmak korkusundan birbirlerine özgürlüklerini satarlar. İşte böylece gençler ihtiyarların, fakirler zenginlerin, köylüler soyluların, prensler hükümdarların ve hükümdarlar da yarattıkları yasaların kölesidirler..."
Sayfa 75
Devlete Karşı Savaş: Stirner ve Deleuze’ün Yaklaşımı
Devlete Karşı Savaş: Stirner ve Stirner’in çağdaş siyaset teorisi üzerindeki tesiri çoğunlukla ihmal edilmiştir. Bununla beraber, özellikle iktidarın işlevini göz önünde tutarsak, Stirner’in siyasi düşüncesi ile postyapısalcı teori arasında şaşırtıcı bir yakınlık bulabiliriz. Örneğin Andrew Koch, Stirner’i, çoğunlukla içine yerleştirildiği Hegelci
Sömürgeciliğin çöküşü
Eski sömürge sistemleri ilk kez Asya’da parçalandı. Suriye ve Lübnan (daha önce Fransız Lübnan’ı) 1945’te; Hindistan ve Pakistan 1947’de; Burma, Seylan (Sri Lanka), Filistin (İsrail) ve Hollanda Doğu Hint Adaları (Endonezya) 1948’de bağımsız oldu. 1946’da ABD, 1898’den beri işgal altında olan Filipinlere resmen bağımsızlık statüsü vermişti. Japon
Hem bağımsızlık, hem egemenlik!..
Şu halde söylenecek şey çok açıktır: Cumhuriyet’i kuran hareket gerçek anlamda bir direniş göstermiş ve konumunu hak etmiştir. Nitekim mağlup olan devletlerden hiçbirisi böyle bir direniş gösteremedi. O ülkeler galiplerin dayattığı anlaşmaları kabul edip, yeni şartlara adapte olmaya çalışırken, tek direnen Türkiye’dir. Bu direnişi gösteren bir memleket sonunda kendi isteklerinde diretecek ve o direnişi örgütleyip komutayı elinde tutanlar da, haklı olarak, Cumhuriyet rejimine geçeceklerdir.
Timaş YayınlarıKitabı okudu
