Çok var çok!
- 218 syf.·7/10dostyevski nin bir solukta okuduğum romanı.
bu romanda en çok dikkatimi çeken şey; anlatımın hem yazar tarafından yapılması (ki karakterin gerçekten yalnız olduğunu çok etkileyici bir üslupla ele alıyor), hem ilahi bakışla ele alması hem de yeri geldiğinde kız karakter nastenka'nın ağzından yapılması (ki burada çok yalın, sade ve akıcı bir üslup kullanıyor).
dostyevski tıpkı orhan veli' nin kitabe-i seng-i mezarında yaptığı gibi " ben istersem öyle kapalı bir anlatım kullanırım ve öyle üst dil kullanırım ki hem çok şey anlarsınız hem de hiçbir şey anlamadığınızı zannedersiniz, istersem de öyle açık ve yalın bir üslupla yazarım ki olayların birebir içinde bulursunuz kendinizi" demek istemiş.
dostyevskide ilk eseri insancıklarda da gördüğüm değişmeyen bir husus var ki ; karakterlerden biri hem kendini çok yalnız hissediyor ve karşısındaki insana aşkını itiraf etmekten kaçınıyor (makar devuşkin) hem de iki karakter eğitim ve anlatım dili açısından birbiri ile tezat oluşturuyor.
sanırım burada da o dönemdeki aydın kesim ve halk arasındaki farklara değinmek istiyor...
sonunu her ne kadar tahmin etsem de o kadar olağan ve sıradan bir şekilde anlatılmış ki iki kere aynı yeri okuyup "acaba doğru mu anladım" diye kendimi sorgulamama sebep oldu. bu da eserin bir diğer ilgi çeken tarafı. en önemli çözüm kısmını bu kadar sade ve yalın anlatmasa belki de okuyucuda aynı hissi uyandırmayacaktı. - 164 syf.·4 günde·Puan vermediİnceleme yazmakta en çok zorlandığım yazar da Sezai Karakoç. :) Sezai Karakoç'un diğer kitapları gibi analiz ve sentez fışkıran mükemmel bir eser olmuş. Sezai Karakoç'un anladığım üzere şöyle bir tarzı var ki bunu çok seviyorum; bir konuyu enine boyuna el alma ve bir problemi çözümleriyle beraber sunma. Şöyle ki, bu kitabında medeniyetin krizlerini yaklaşık olarak 15-17 civarında açıdan ele almış. Ekonomi, eğitim, tarih, din, coğrafya, dış güçler, saldırılar, iman zayıflığı, Avrupa'nın yükselişi bunlardan bazıları. Bunları biz çizgi gibi sebep-sonuç ilişkisi içerisinde ele almaktan ziyade hem sebep hem sonuç olabilecek şekilde dairesel olarak bir birbirini besleyen meseleler olarak ele almış.
Kesinlikle karamsar biri olmaması da ayrıca insanı çekiyor. Problem var ve çözülecek. Çözülebilir. Eğer şunları şunları yaparsak. Salt problem analizi değil. Velhasıl, bundan ötürü de, okuyunuz. Hatta içiniz. - Yalnız ve yalnız küçük değilsin sen,küçük adam. "Büyük anlar" da var yaşamında. "sevinçten uçtuğun" anlar, "mutluluktan başının döndüğü" anlar da var. Ama daha yükseklere uçacak, mutluluğunu arttıracak direnç yok sende. Uçmaktan korkuyorsun, yükseklerden ve derinliklerden korkuyorsun sen. Nietzsche yıllar önce çok güzel söylemiş bunu sana. Içindeki insani aşmak için seni bir "Übermensch", bir üstüninsan yapmaya çabaladı. Onun "üstüninsan" dediği senin "Hitler"in oldu. Sense "Untermensch"(aşağı insan) olarak kaldın.
Artık bir Untermensch olmayı bırakmanı ve kendin olmanı istiyorum. Okuduğun gazetelerde ya da kötü yürekli komşudan duyduğun geçersiz görüşlere değil de kendine inanmanı istiyorum. - -Hangisini seviyorsunuz ?
+En vahşisini
-Izdırabınız bundan mı?
+Hayır!
-Ya neden?
+Anlatılmaz bir şey... İçimde onu çok eskiden tanıyormuşum gibi bir duygu var.
Sayfa 199 - Ötüken, Selim Pusat - 14Kasım 1950 tarihinde vefat eden Orhan Veli'ye, 12Kasım 1950'de sevdiği kadın tarafından yazılıp gönderilemeyen mektup,
"Orhan.. cevapsız mektup yazmak çok garip oluyor. Geçen akşam seni rüyamda gördüm. Ankara'ya gitmişsin. Sana Dora iş bulmuş... seni acaba Ankara'da mı diye düşündüm. Mektuptan herhalde benim çok sıkıntılı olduğumu anlamışsındır. Elimden geldiği kadar muhite uymaya ve neşeli görünmeye çalışıyorum. Bu mektubuma cevap yaz. Yılbaşında tatil olursa Ankara'ya gitmeyi düşünüyorum. İstanbul'da sefil oluyorum. Yatağın gözümde tütüyor. Sen yakından bilirsin. Zaman zaman evden ne kadar sıkılırdım. İşte böyle, her şey tersine... senin Ankara'ya gitmeye niyetin var mı? Tabii bütün bunlar şimdilik düşünülecek şeyler. Yılbaşına epey zaman var. Bana çok ender mektup yazdığına göre uzun yaz. Ben sana cevap istediğim zaman bildiririm. Yeni şiirlerin varsa gönder.. şiire de hasret kaldım.. meğerse ihtiyaçmış! Mektubun taahhütlü olsun. Ne yapıyorsun? Nasıl vakit geçiriyorsun? Behzatları gördün mü? Herkese ayrı ayrı selam söyle. Sabahattin Bey'e, Mualla Hanım'a, Fuat Ömer'e. Velhasılıkelam herkese. Dora Ankara'da mı? Bugün cumartesi. Mektepte benden başka kimse yok. Çocuklar bahçede bir maç dinliyorlar, saat dört buçuk. Beş buçukta mütalaaya girecekler. Bugünlük kimse gelmezse onlara ben bakacağım. Ben yazacak bir şeyler bulamıyorum.. ancak kendimden bahsedebildim. O da hayli sıkıntılı iş. Senden muhakkak mektup bekliyorum. Uzun olsun.. baştan savma olmasın. Yeni şiirler istiyorum. Gözlerini öperim.."
Nahit - Evrenin birden çok dili var.
- Öyleyse bir tosunun ölü bedeniyle bir insanınki arasında çok fark var mıdır? Parçalara ayrılmış dudaklar, birbirine girmiş iç organlar, fazlasıyla benzer: ilkinin kesimi ikincisinin katlini kolaylaştırır.
Sayfa 12
100 okunma
4 okunma
25 okunma
2 okunma
2 okunma
1.295 okunma
6.680 okunma
8.059 okunma
4.327 okunma
1.583 okunma