Gelecek tahmin edilemez,tasarlanır ve yaşanır!
Merhaba kitap sever dostlar. Bugün sizlere 
Ufuk Tarhan 'ın kaleme aldığı #tinsan ile geldim. Türkiye'nin ilk kadın fütüristi olan yazarın kitabı büyük bir başarı ile 42.baskısı yayınlanmıştır.
kitabı incelersek;
1.bölüm; farkındalık başlığı altında bir temel atıyor. Yani geleceğini yapılandırmak isteyenlerin üzerine yaşamlarını inşa edecekleri ilk kat. Önce korku ve panikle hormonlarımızı açığa çıkarıp geleceğe giden yolda cesaretimizi toplayacağız ki kariyer, iş para kaygısı duymayalım. Mutluluğa giden yolda daha sağlam adımlar atalım diyor yazar.
2.bölümde farkındalık için bazı şeylere bir başka gözle bakalım diyerek biraz düşünmemizi ve aklımızı kullanmamızı istiyor. Birbirimizi sömürerek kimseyi zirveye taşımayalım. İnsan olduğumuzu hatırlayalım istiyor. Modern köleliğe kafa tutuyor. Değişimden korkmayın zevk alalım. Alacağımıza da inanıyor.
3.bölümde geleceğe hazırlık yapıyor. Dönüşümü, evrimi, hatta transformasyonu tetikleyen unsurları değiniyor. İş ve çalışma şekilleri değişecek ve yetenekli insan kıt kaynak olacak.
4.bölümde 3T+HOK=5Y'li T-İNSAN incelemesi ile dijital dünya hakkında bilgilendirme yapmış. Bu formülle kendini geliştiren insan işsiz kalmaktan korkmaz hatta iş onlarsız olmaktan korkar, diyor yazarımız.
Peki 5Y nedir? Yetenekli, yetkin, yetkili, yaratıcı, yenilikçi insan.
kimler gelecekten korkuyor, geleceğe dair endişe, merak ya da yeni atılımlar için heyecan duyuyorsa bu kitabı okuyarak başlamalı...
Kitap ve sevgiyle kalın..
Giden sevgili bir insanı ne kadar yakar ne kadar susturur.
Merhaba kitap sever dostlar bugün sizlere 
Özgür Meral 'nin kaleme aldığı #şenay kitabı ile geldim.
#kitabınkonusu
Turgut Bey ve ailesi Darende'de büyük bir çiftlikte yaşamaktadırlar. Aile bağları dışarıdan çok güzel gözükse de içerde kimsenin anlamadığı mesafeler vardır. En çokta Şenay yalnızdır ördüğü duvarları kimse yıkmayı başaramamış ve Turgut Bey'in isteği Erkan Hoca öğrencilerinden Pelin ve Sait Darende'ye giderler.
İlk zamanlar çok çaresiz kalan ikili zamanla çabalarının meyvesini almaya başlarlar.
Çiftlik sırlarla dolu bir yerdir ve çözülmeyi bekleyen çok fazla düğüm vardır. Ama sadece bir düğümü çözmek zorundadır ikili.
Peki Pelin merakına yenik düşerek merak ettiği soruları kurcalayacak mı?
Şenay'ı neden kendini dünyaya kapattı?
Aygen'in büyük sırrı neydi ve Şenay'ı nasıl etkilemişti?
Turgut Beyi'in yıllarca ailesinden sakladığı büyük sır neydi?
Dedim ya çiftlik bir düğüm yumağı ve bunları çözmek çok zaman gerekiyor. Peki Pelin ve Sait ne kadar başarılı olacak. İşte bunların cevabı kitabımızda.
#kitaptanalıntı
Nereden başlanır bilmiyorum. Hayat bir döngü mü aslında? Bazılarına daha mı şanslı? Ya da tam tersi...
öyle ağlarım ki gözyaşlarım tükenir. Normalleşirim sonra. Çünkü etrafıma baktığımda, her şey bırakmış kendini akışa, direnmenin lüzumu yok aslında; gündüz, gece ve hayat akıyorsa eğer demek ki her şey normal.
Cemre Oylama Yapıyor
Merhaba arkadaşlar bugün sizlere çok güzel ve eğitici 5 kitaplık bir seri ile geldim. gülin özsağ ‘nun kaleme aldığı @librumcocuk tarafından yayınlanan resimlerini @aysunneseli__kitapcizeri ‘nin çizdiği #CEMREOYLAMAYAPIYOR kitabı ile geldim
Oyun oynamak çocukların gelişmesinde, en az yemek içmek kadar önemli. iletişim kurmaları, hayal gücünü geliştirmek ve birlikte oynamak ne kadar önemli hepimiz biliyoruzdur. Oyun oynarken arkadaşlarımızın ve kendi haklarımıza sahip çıkmayıda bilmemiz gerekiyor. Bu kitapta bize çok güzel bir örnek olacak
Oyun oynamayı sever misiniz? Cemre ve arkadaşları da çok sever oyun oynamayı en çokta saklambaç… Cemre, arkadaşları ile oyun oynarken yeni taşınan komşuların çocukları da dahil olur oyunlarına fakat içlerinden biri ne isterse o oyunu oynamak zorunda kalan çocuklar bu durumdan rahatsız olmaya başlar. Başta nezaketen olan durum artık dayatmaya dönünce Cemre ailesi ile yaptığı konuşmada ne yapması gerektiğini anlar.
##arkadaşlık #cigdemileokuyoruz #kitap #books #bookstagram #okudum #çocuk #çocuklitaplıgı
@librumkitap @librumcocuk gülin özsağ
Vuslat teki hilal Kurt
#vuslatinkitapkurtlari #librum #librumçocuk
Vaiz
Camilla'nın okuduğum ikinci polisiye romanıyla geldim ve gene kendisine bayıldım. Bana göre gerçekten polisiye ve gerilimin kraliçesi. 
Deniz Kızı kitabını uzun süre etkisinde kalarak okudum. Polisiye ve gerilimi bir kenara bıraksak olayın arkasında ki hikayede çok etkileyiciydi. Şimdi 
Vaiz de bir o kadar iyi buldum. Kimisine göre karışık gelebilir ama ben yazarın tarzını bildiğimden ötürü olayları birbirine bağlamakta hiç zorlanmadım. Hiç polisiye okumamış birinin Camilla'nın eserini seçmesi onun için biraz yorucu olabilir. Ama sıradan polisiye hikâyelerinden bıkmışsanız, dolu dizgin bir merakla kitap okumak istiyorsanız Camilla'nın eserlerine bir bakın derim. Camilla polisiyeyi sadece İsveç'te değil, bir çok ülkede zirveye taşıyacak biri, ben kendisinin eserlerini çok severek müthiş bir gerilimle okuyorum. Biraz iddialı konuşmuş olabilirim sonuçta bunlar benim görüşlerim ve polisiye deyince aklıma ilk gelen isimler arasında kendisi. Deniz Kızı ve Vaiz bir serinin eserleri fakat ben farkında olmadan karışık şekilde okumuşum neyseki kitapların birbiri ile çokta bir bağlantıları yok. Polisiye sever herkese tavsiye ediyorum.
Cezmi'ye Dair...
Cezmi edebiyatımızda yazılan ilk tarihi romandır. 
Vatan Yahut Silistre 'den sonra beklentim fazlasıyla arttı ve o şekilde okumaya başladım. Çokta beğendim.
Eser Cezmi adında yiğit, vatan sever bir delikanlımızın hayatını konu alarak başlıyor. Sonrasındaysa kendimizi eserin adı her ne kadar Cezmi olsada, en az onun kadar yiğit ve mert olan Âdil Giray ve İran Şahı'nın kız kardeşi Periha'nın fırtınalı aşk hikayesinde buluyoruz.
Ben 2. gün kitabı elime aldığımda 100. sayfadaydım ve sadece yüz sayfa okuyup yerine koyacaktım. Ama merak ettim ve sabah namazı okunurken kitabı bitirdim. Sonrada uyuyamadım zaten. 
Namık Kemal öyle bir son yazmışki uykularımı kaçırdı sağolsun. Aslına bakarsanız benim böyle bir sonda ağlamam gerekirdi ama şehitliğin bir son değil; bilen ve layık olan için sıla olduğundan belkide ağlamak içimden gelmedi... Hemde öyle bir sılaydıki... Onun için değil ama sonrasında memlekete faydası olan, ona hizmet aşkıyla yanıp tutuşan ama ömrünün baharında şehit olan abilerimi, ablalarımı düşününce üzüldüm açıkçası... Haline üzülmesi gereken kişi aslında bizken ne ironik değil mi?
