Yaşar Kemal' den okuduğum ikinci eser. Kitap konu olarak çok güzeldi lakin kitap çok kısa geldi. O kadar olayın, insanların psikolojik tahlilleri ve durum karşısında hissettikleri daha uzun anlatılabilirdi. Bazı durumlar o kadar hızlı gelişti ki nasıl olduğunu tam anlayamadım kitabı okurken. Kahramanımızın yaşadığı toplum baskısı, ataerkil toplumlarda kadının yeri, hatası olmamasına rağmen kadının suçlaması, namus sadece kadına ait bir şeymiş gibi toplumdaki yanılsamaları güzel anlatmıştı. Kırmızı Pazartesi romanına benzettim. Orada da cinayetinin işleneceği bilindiği halde toplum buna engel olmuyordu. Burada da toplum Hasan'ın annesini öldürmesini istiyorlardı. Hasan'ın annesi Esme çok güzeldi, ve herkes ondan etkileniyordu ailesi güçlü olduğu içinde kimse onu öldürmeye yanaşmıyordu.Babası ise annesini zorla kaçırmış olmasına rağmen halk tarafından iyi olarak görülüyordu ve bütün suç kadındaymış gibi şu anda da halen toplumda olan zıtlıklarda anlatılmıştı. Kitaptaki şiirsel anlatım ve argo kelimeler kullanması da hoşuma gitmedi. 9 yaşındaki bir çocuğun yaşadığı içsel acısı durum daha güzel anlatılabilirdi. Kurban Hasan ne kafasının içindekileri susturabildi ne de çevresindekileri sonunda yazgısına boyun eğdi.
