El pusatı keskin olsa bile, düşmana kör olur,seni kanatır diyor Dede Korkut. Bu kulağımıza küpe olmalı. Dostu dahi olsa,insan sırlarını ifşa etmemeli Savtegin; zira dilden sızan her mahrem, ahirde sana karşı çevrilmiş bir silaha dönüşebilir. Kendini en yiğit hissettiğinde bile, başkalarının dilinde bir emanetin olduğunu hatırlayıp zayıf ve dalgın düşersin. Bu da bir savaşçı için ölümün ya da sakatlığın kapıya dayanması demektir.
Sayfa 221Kitabı okudu
Ben bir şarkıcı, besteci olarak bu dünyaya gelmedim. Düşüncelerimi aktarmak üzere geldim. Bu; gün geldi şarkı söylemekle oldu, gün geldi bir televizyon programında çocuğun saçlarını okşamakla oldu.
Ben hep sizin şarkınızı söyledim.
Ben ne çağdaş Türk ozanı, ne çağdaş Dede Korkut ne de günümüzün Nasrettin Hoca'sıyım. Sadece 20. yüzyılda yaşamış ve o yüzyıla damgasını vurmaya çalışan bir Türk'üm. 20. yüzyılın Türk müziğini yapıyorum.
Ben yaşanmış her şeyi seviyorum, birileri tarafından yaşanmış, paylaşılmış her şeyi seviyorum. Düşünülenin aksine ben tarih sevmiyorum, geleneği seviyorum. Tarih ölür, gelenek yaşar.
Ben yaşarken kendime sanatçı diyemem, çok ayıptır. Ancak on, yirmi, kırk yıl sonra diyebilirler.
Bir kişinin adı en son ne zaman telaffuz edilirse o gün ölmüş oluyor insan. Yani fizik olarak bu dünyayı terk etmek çok da önemli bir şey değil. Nasıl olsa günün birinde hepimiz terk edeceğimiz için ve milyarlar terk ettiği için... Ama adınız anılmadığı gün gerçek anlamda bu dünyayı terk etmiş oluyorsunuz.
RUHUN ŞAD OLSUN..
BARIŞ MANÇO
YAZARLARDAN TAVSİYELER
1. Adalet Ağaoğlu Ölmeye Yatmak
2. Peride Celal Jaguar
3. Sevgi Soysal Tante Rosa
4. Lale Müldür Saatler Geyikler
BAHADIR YENİŞEHİRLİOGLU
1 batı notları nuri pakdil
2 Mesnevi Mevlana Celaleddin Rumi
3 Nebiler Silsilesi-1 Osman Nûri Topbaş
4 montaıgne denemeler Türkçesi Sabahattin eyüpoğlu
5 savaş ve barış Tolstoy
6 paulo coelho simyacı
7 yedi güzel adam Cahit zarifoglu
8 nazan bekiroglu nar ağacı
9 çile necip fazıl
10 cemil Meriç magaradakiler
Beyrek
- Bre Deli Ozan çal, kocaya varan kız benim, çal da oynayayım, dedi.
Beyrek:
Ben bu yerden gideli deli olmuş
Pek çok beyaz karlar yağmış dize çıkmış
Han kızının evinde kul halayık tükenmiş
Maşrapa almış suya varmış
Bileğinden on parmağını soğuk almış
Kızıl altın getirin Han kızına tırnak yontun
Ayıplıca Han kızı kocaya varmak ayıp olur
dedi. Bunu işitince Banu Çiçek kızdı:
Hikâye sanatı ağızdan ağza anlatılan masallarla başlamıştır. Edebiyat tarihçileri, hikâyenin ilk kez Hindistan’da ortaya çıktığını belirtiyorlar.İlk yazılı hikâyelerle, Rönesans hareketinde, yani on dördüncü yüzyılda İtalya’da karşılaşıyoruz. Boccaccio’nun “Decameron” adını verdiği “On Gece Hikâyeleri” hikâyecilik sanatına öncülük etmektedir.
El olan, elin olan, elini de, kolunu da, vatanını, bayrağını, dinini, namusunu ve dahi devletini kaybeder.
(Dede Korkut)