Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020126,4bin okunma
İntihar mektubum
Sevgili tavşancığım,
Sana bir şeyler yazmak yerine milyonlarca şey söylemek isterdim ama artık imkânsız galiba. Sanırım seni çok şaşırttım. Senin intihar planlarınla her dalga geçişimde kendi ölümüme kendimi alıştırıyor, korkaklığımı yenmeye çalışıyordum. Bir de öyle bir hayalim vardı ki gerçekleşmesi demek, yeniden doğmuş olmam demekti. Fakat
«benim gibi sessiz sedasız utanarak terk etme sahneyi. »Kitabı okudu
Sizinle dertleşmek istiyorum.İki dost gibi değil,hayatı tanıyan iki insan gibi... İnanın bana,bu çok kıymetli bir şey...
Mola istiyorum be kaptan.
Şöyle ıssız sessiz kimsenin beni rahatsız etmeyeceği, dokunmayacağı bir yerde indir. Sesim kısılına kadar bağırmak saatlerce ağlamak, kendimle dertleşmek istiyorum.
Bazen hiç tanımadığım biriyle oturup saatlerce dertleşmek ıstiyorum.
Nermin abla
Kapı zili ve telefon eş zamanlı çaldı. Telefona doğru yürürken, kapı zili hem çalıyor, hem de kapı tıklanıyordu. Telefonu açtığımda, cevap yoktu, karşı taraf kapatmıştı. Kim aradı acaba diye düşünürken, kapı zili ve kapı tıklaması kaldığı yerden devam ediyordu. Koştum kapıya, gözetleme deliğinden baktım ve üst kat komşum Nermin ablayı gördüm.
Size günaydın bana huzurlu uykular..
Sabaha kadar kitap okumak
sabaha kadar kitaplarımla dertleşmek ve
sonra onlara sarılarak uyumak istiyorum..
📚📔📕📖📗📘📙📓
