Şebnem İşigüzel, 1973 Yalova doğumlu, ilk defa okuduğum bir yazar. Içinde dokuz hikâyenin yer almış olduğu bu kitap, kitap dostum tarafından bana hediye edilmiş olmasaydı uzun süre boyunca kitabı okuyamayacaktım, kitap hayatımda olmayacaktı. Bu tanışıklığa, kitabı bana hediye ederek vesile olduğu için de kendisine çok teşekkür ederim.
Şebnem İşigüzel tarafından yazılmış olan hikâyelerin bahse konu geçen kahramanlarının bu umutsuz ve durağan yaşamda küçük mutlulukların peşinde koşmaktan, hayal kırıklığı yaşamaktan yorulmuş yaşamlara, istenmeyen şekilde hamile kalmış, ensest ilişki sonucu kadın yaşamların hikâyelerine dair, insanı okuyunca ruhunda derin, benzersiz, rahatsızlık verircesine anlatımı sayesinde bana hissettirdiklerinden dolayı kitabı çok sevdim. Kitapta, bulunduğumuz coğrafyada yaşayan kadınların ve de yaşamayan kadınların, yaşadıkları, bu dünyada yaşanmışlıklarına o kadar etkileyici bir yaklaşımla hikâyelerinde yer vererek anlatmış ki, hikâyelerde bireye hiçbir şey yapmadan oturup susmayı değil ,dünyayı değiştirmeyi düşunmeksizin, kendine en yakın alan ve yaşam için çaba harcamayı, gücü yettiğince küçük hayat alanlarında daha iyi bir düzenin kurulmasi için varolmayı ögretirir. Sonuçta; her akıl taşıyan sonlu varlığın isteği mutlu olmaktır.
Kitap bitince Şebnem İşiguzel'in bu kitabı yazarken 20 yaşında olduğuna ihtimal veremedim. Ama kitabı insan nüfusunun, gülenlerden değil daha çok canı yananlardan oluştuğunu ruhuma rahatsızlık verircesine hatırlattığı için çok sevdim. Sağlıksız kitapları ve deli kadınları okumaya devam.
