Devr-i Saadet
İlk gördüğümde seni Kandilli'de
Attığım harf Latinceydi uzaktan
Batasıca batıcılık!
Ve Türkçe kavilleştik o gece senlen...
Lakin Arap harflerine döndük
Sarmaş-dolaş olunca nihayet
Meğer sen de ben de Müslümanmışız
Sayfa 113 - Türkiye İş Bankası Yayınları 12. Basım 2019Kitabı okudu
Senin İçin
Bunlar!..
Zalâm-ı leyle-i hicrin bütün o evhâmı
Garîk-ı hüzn ediyorken, zemini, eşyayı
Kamer de peyker-i handânını edip izhâr
Arza karşı ederken tebessümün îsâr
Dilimde âteş-i firkat, gözümde eşk-i revân
Dehende nâle-i şîven garîb ü girye-künân
Seni gözüm o zaman yâd eder de ağlarım âh
Anar da inlerim ey gıbta-ı melâik vâh
Bahâr!.. O devr-i saadet, o fasl-ı şevk u sürûr
Cihâna bahş ediyorken safâ-yı şevk u hubûr
Şükûfte güllerin âgûş-ı ıtr-dârında
Lebin lebimde, saçın târmâr sînemde
Eder iken güzelim hasbıhâl u arz-ı merâm
Tefekkür eyliyorum şimdi nâle-sâz müdâm
Muhabbetinle geçen hep o ömr-i memnunu
Gelip de görmelisin şimdi sen bu mahzunu!..
Gelip de görmelisin sen evet, bu nâlânı
Bu ömrden müteneffir bu zâr u giryânı
Gözümde kalmadı asla sirişkten katre
Bu firkatinle gözüm sen beni helâk ettin,
Beni elemle bıraktın uzaklara gittin
Bu imtihân-ı azâbın yeter a cânânım!..
Bana o çehreni göster bana a dildârım!..
Sayfa 217Kitabı okudu
Devr-i Saadet
İlk gördüğümde seni Kandilli'de
Attığım harf Latinceydi uzaktan
Batasıca Batıcılık!
Ve Türkçe kavilleştik o gece senlen...
Lakin Arap Harflerine döndük
Sarmaş-dolaş olunca nihayet
Meğer sen de ben de Müslümanmışız
Allah'a toprakları Allah katında geri verilene kadar, dünya üstünde yeniden devr-i saadet kurulana kadar kimse hiçbir şeyden emin olmamalıydı. Sonunda Allah'a tam bir teslimle iman etmek için herkesin diken üstünde olması şarttı. Biliyordu, dünyadan korkmayan Allah'tan da korkmazdı.
Sayfa 33Kitabı okudu
Koca Yavuz, Fatih Camii avlusundaki musallaya uzatıldığında ne ihtişamı kalmıştı, ne de hiddeti... Sıradan bir ölü olarak musallaya yatıyor, herkes ibretle bakıyor, imam "Er kişi niyetine..." deyip tekbir aldığında ölümün sağladığı eşitlik en büyük ibret olarak gözler önüne seriliyordu. Musalladaki tabutun içinde yatan, bir "er kişi" den ibaretti. Osmanlı padişahları, bu ibret dolu levhayı hiçbir zaman unutmuyorlar, halkın içine çıktıkları veya askeri teftiş ettikleri sırada "Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var." şeklinde ve koro halinde haykırılmasını memnunlukla karşılıyordu. Bunun dünya tarihinde başka bir örneğine rastlamak, Devr-i Saadet müstesna tutulursa, mümkün değil.
Sayfa 98Kitabı okudu
"Hazreti Resulullah iki elin parmakları gibi birleşiniz buyurmuşlardır. Sahabe-i Kiram azınlıkta ama birlik beraberlik sayesinde düşmanlarını yendiler, bir cihan devleti kurdular. Devr-i Saadet bize hep örnek olmalıdır."
Sayfa 115Kitabı okudu
Sual: Cisim, eğer hayatî olsa, ecza-yı bedenî, daim terkip ve tahlildedir, inkıraza mahkûmdur, ebediyete mazhar olamaz. Ekl ve şürb, bekà-yı şahsî; ve muamele-i zevciye ise, bekà-yı nev'î içindir ki, şu âlemde birer esas olmuşlar. Âlem-i ebediyette ve âlem-i uhrevîde şunlara ihtiyaç yoktur. Neden Cennetin en büyük lezâizi sırasına
“Gerçek İslâm; zamane Müslümanlığı değil, ‘Sahabe Müslümanlığı’dır: devr cehâlet değil, ‘Asr-ı sa’âdet Müslümanlığı’dır.”
Allah"a toprakları Allah katında geri verilene kadar, dünya üstüne yeniden devr-i saadet kurulana kadar kimse hiçbir şeyden emin olmamalıydı. Sonunda Allah"a tam teslime iman etmek için herkesin diken üstünde olması şarttı. Biliyordu, dünyadan korkmayan Allah"tan da korkmazdı.