Beni yazar yapan duyguyu burada söylemek istiyorum size; Çocukluğumda pasajlarda yerin 3 kat altında o soğukta karanlıkta çalışan Kunduracılar görürdüm... Adamlara böyle içimden derdim "Ben bu adamlar gibi burada çalışmam. Adamlar yerin üc kat altına giriyor" Hava karanlığında dışarı çıkıyor.
Bütün küflü ayakkabıları yanına almış o pis
Bir çiftçi olmanın bir taş devri adamı olmaya göre ne sakıncası olabilir? Neden tarıma geçiş bu kadar vahimdir? Bunun pek çok sebebi vardır. Tarım daha çok çalışılan, asla güvence vermeyen bir hayat getirmişti.Hiyerarşik yapıyı İnsan hayatına sokmuş, devletleri, savaşları başlatmış. Nüfus patlamasının ve on bin yılda 7 milyar kişiye ulaşmamızın sebebidir. Ama aynı zamanda. en büyük biyolojik uyumsuzlukların da başlangıcıdır. Bildiğimiz neredeyse tüm sağlık , beslenme ve sindirim problemlerinin kaynağıdır, Tarım Devrimi; hastalığın icadıdır.
Yüzyılın yeni hastalığı "yorgunluk"
Tıpkı evrensel bir açlık sorunu olduğu gibi evrensel bir yorgunluk sorunu var. Yorgunluk ve açlık paradoksał olarak birbirlerini dışlıyor: Yerleşik, denetlenemez yorgunluk, sözünü ettiğimiz denetlenemez şiddetle birlikte zengin toplumlara özgüdür ve diğer etkenler arasında özellikle sanayi öncesi toplumların en önemli sorunu olmaya devam eden açlığın ve yerleşik kıtlığın aşılmasından kaynaklanır. Sanayi-sonrası toplumların ortak sendromu olarak yorgunluk böylece derin anomalilerin, refahın "işlev bozuklukları"nın alanına dahil olur. "Yüzyılın yeni hastalığı" yorgunluk, her şey giderilmelerini sağlamaya katkıda bulunmalıyken giderek şiddetlenmeleri çağımızın niteliği haline gelen diğer anomik fenomenlerle bağlantılı olarak çözümlenmelidir.
Yeni şiddetin "nesnesiz" olması gibi bu yorgunluk da "nedensiz"dir. Bu yorgunluğun kas ve enerji yorgunluğuyla hiçbir ilgisi yoktur. Yorgunluk fiziksel sarfiyattan kaynaklanmaz. Kuşkusuz "sinirsel sarfiyat"tan, "depresif olmak"tan ve psikosomatik dönüşümden söz ediyoruz. Bu tür açıklama günümüzde kitle kültürünün parçası haline geldi: Tüm gazetelerde (ve tüm kongrelerde) yerini alıyor.
Sayfa 216Kitabı okudu
• İmran b. Husayn hastalanmıştı. Komşusu onu ziyarette gecikmişti ve şöyle dedi:
"Ey Ebu Necid! Sen yorgun ve bitkin olduğun için geç ziyaret ettim." İmran da ona şöyle dedi:
"Beni ziyaret ettiğin için sevinmem Allah'ın hoşuna gider. Beni bu halde gördüğün için üzülme! Hastalığım geçmişteki günahlarıma kefarettir. İleriye baktığımda Allah (c.c)'ın affını umut ediyorum. Çünkü O şöyle buyurmuştur:
"Başınıza gelen herhangi bir musibet, kendi ellerinizle işledikleriniz yüzündendir. (Bununla beraber) Allah çoğunu affeder."*
Sayfa 150 - Şûra, 30Kitabı okudu
