Türkeş'in kendisi de, ülkücü cenahtan yazarlar da sonradan "yargılama süreci boyunca taviz vermeyen bir dik duruş" anlatısı inşa etmeye çalışmışlarsa da bu doğru değildir. Türkeş, henüz mahkemeye çıkarılmamışken askeri savcı Kazım Alöç'e bir mektup yazarak affını rica etmiştir. Türkeş mektubunda şöyle demektedir: Taşıdığım milli
Hayatta birçok kez vefasızlık ve nankörlük görmüş kişiler ,
önce insanları aramaktan,
sonra yapılan haksızlıklara ağlamaktan,
ondan sonra hatırlamaktan,
en son da nefret etmekten vazgeçerler...
Sonra gerçek güç,kendine saygı ve sevgi,iç huzur,
kimsenin acıtamıyacağı çelik gibi yürek,
eğilmeyen bükülmeyen dik duruş,
sonra senin canını yakanların hallerine gülecek günler gelir....!
Hayata Dik duruslar sergilemek...
Kambur, öne eğik bir duruş, ruh halimizi de eğip büker, karşımızdakinin önünde daha ezik ve eşit olmayan duruma düşeriz.
Oysa dik ve sağlam bir duruş, ruh halimizi de güçlü kılar. Yüzümüzdeki gülümseme duygularımızı da daha güçlü hale getirir. Bize Hayat Enerjisini verir. Bozuk duruş ise Hayat Enerjimizi geri alır.