“Güldü. Yaman adamdı bu dilenci. İnsanların işten dönerken ucuza huzur satın aldıklarını biliyordu.”
Sayfa 54 - Can YayınlarıKitabı okudu
Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi
Ah, keşke ölümün eşiğinde olanların hepsi, bu benim gördüklerimi görselerdi! Bazan bunu da düşündüm. Istırap, korku, dehşet ve yaşama arzusu, hepsi bitmişti bende. Bana telkin ettikleri dinî inançlardan kurtulmuş, huzura ermiştim. Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamışım, bir başka dünya neyime yarardı benim? Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya. Yeryüzünün, gökyüzünün güçlülerine avuç açanlar, yaltaklanmasını bilenler için. Kasap dükkânı önünde bir sinir parçası için kuyruk sallayan aç köpek gibiydi onlar. Evet, ikinci bir hayat düşüncesi korkutuyor, hastaediyordu beni. Hayır, bütün bu öğürtü veren dünyaları, bütün bu iğrenç yüzleri görmeye ihtiyacım yoktu benim. Tanrı bir sonradangörme miydi ki dünyalarını ille de göstermek istesin bana? Ama ben, ne yalan söyleyeyim, yeni bir dünya gerekiyorsa, duygularım düşüncelerim uyuşsun körelsin isterdim. O zaman rahat nefes alır, hasta olmaz, ömrümü bir Lingam tapınağında sütunların gölgesinde bir başıma geçirir; gözlerimi güneşten korumaya, insan seslerinin hayat gürültülerinin, kulaklarımı tırmalamasını önlemeye bakardım.
Allahü teâlâya dilenci gibi yalvarmalısınız, siz paşalar gibi dua ediyorsunuz!
~ Abdülkadiri Geylani
Dışarıda, daima değişen, asla eskiye benzemeyen hayatın hiç şimdiye kadar görülenlerini andırmayan yeni dilenci susmaz:
“Gülün, gülün... Gülmenin sonu ağlamadır. Vuslatın sonu hicran... Yazın sonu hazân…. İkbalin sonu zeval… Hayatın sonu ölüm!.. Acaba ibret gözüyle şu dünyaya bir baksanız…
Sayfa 35Kitabı okudu
Dilenci be!
- Feylesoftan dilenci!
-Yok, dilenciden feylesof!
Hem hatip...
Yalnız hatip mi?
Niyazi kaldırdığı perdeyi tekrar kapatır: Bizim Dârülbedâyi'de böyle gür sesli bir hatip yok.
Yok vallahi...
Sayfa 35Kitabı okudu
Çocuklara kalmalı dünya, çünkü onlar hak ediyor her şeyi ve her şeyin en iyisini. Yolda yürürken dilenci kadının çocuğunu gördüm. Hayattan beklediği bi şey yok gibi duruyor, ya da hedefi yok gibi.. Ama asla gülümsemesinden de feragat etmiyor gibiydi. Gülüşü onu asil ve çevik gösteriyor gibiydi. Ve en çokta her şeye dayanacak gücü var gibiydi. Allah seni korusun, hayırlı ve parlak bir gelecek nâsip etsin küçük ve sabırlı çocuk...
Bir şehirde dilenci gördün mü, orada hırsızlar, yankesiciler, dinsizler, kanlı katiller de vardır.
Sayfa 279 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
" Ve ben bir dilenciden daha beterim ! Dilenci de laf mı ? (...) Basbayağı kendimi mahvettim ! "
"Hiçbir sultan benim kadar mutlu, hiçbir dilenci benim kadar mutsuz değil."
Vatansız kalanlar sana sığındı,
Esiri misafir gibi besledin;
Kalbine merhamet, kinden yakındı.
Bu düşman, bu dinsiz, nankör demedin!
Esir silahlandı, dilenci doydu,
Hainler ordusu birden üredi
Baktığın hastalar gözünü oydu,
Ettiğin iyilikten yılan türedi!
Kimse görmemişken senden kötülük,
Kötülük etmeyen kimse kalmadı,
Fırsat buldun mu? kaçırma ey Türk!..
Siyaset ilminin fırsattır adı..
Sayfa 56
