Insanların hayvanlarla ilişkileri, insan ve doğa arasındaki daha büyük baglantının sadece bir kesiti de olsa bu konuyu burada iki sebepten dolayı ayrı olarak ele alacağım. Öncelikle bu konu, övünülmesi gereken birkaç istisna dışında felsefenin geçmişinde, hatta tüm tinsel geleneğimizde yeterince anlaşılmamış ve üzerinde yeterince düşünülmemiştir
Sayfa 670Kitabı okudu
savrulma
benden bir öykü...
1-
Gece saat 00:37. Yarı uyur yarı uyanık
mayışma durumundayken hiçbir şey
düşünmemeyi başardığımda, beynimdeki zonklama katsayısından
dolayı delirmeye ‘’beş kala, delirmeye
"Dostoyevski'nin sürgünde karşılaştığı bir köpek vardı; insanlar köpeği sürekli itip kakıyordu, köpek buna alışmıştı, sevgiyi itip kakılmak zannediyordu, Dostoyevski köpeği okşamak istediğinde köpek ona hırlamıştı çünkü köpek okşanmayı artık tehlikeden sayıyordu."
Sayfa 104 - Lora YayıncılıkKitabı okudu
Dostoyevski'nin Köpekle Sevgisizlik Üzerine bir Deneyi
Dostoyevski'nin Sürgünde Tanıştığı Bir Köpekle Sevgisizlik Üzerine Yaptığı Efsane Deney.
Dostoyevski kalabalık bir toplantıda yaptığı konuşma ve okuduğu şiir nedeniyle Rus Çarı tarafından hapse mahkum edilir ve Sibirya'ya sürülür.
Hapis yıllarını "Ölüler Evinden Anılar" isimli kitabında toplar.
Yazar, buradaki hayatından önce halkı, insanları tanıdığını düşündüğünü, ama yanıldığını hapis yıllarında anladığını belirtir.
Dostoyevski, 'kara halk' olarak tanımladığı bu kitleyle karşılaştıktan sonra, insanları çözümlemeye ve iç dünyalarının derinliklerine inmeye başlar.
Sürgünde Dostoyevski, hapishanedeki bir köpekle, insan ilişkileri üzerine gözleme dayalı bir deney yapar.
"Köpeği takibe alır ve yanından geçen her mahkumun onu tekmelediğini gözlemler. İlginç olan şey, köpeğin mahkumlardan kaçmaması ve yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekme pozisyonu almasıdır. Köpeğin her yanından geçen her mahkum köpeği tekmelemekte ve köpek buna bir tepki vermemektedir.
Dostoyevski de, bir gün köpeğe yaklaşır ve onun başını okşamaya başlar. Köpek bir süre şaşkın şaşkın ona baktıktan sonra, hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlar.
Önüne gelen mahkumun tekmelediği köpek, o günden sonra nerede Dostoyevski'yi görse ondan kaçar ve ona bir daha asla yaklaşmaz."
Bu durum bize her zaman kötülük görenin sevgiyi gördüğünde ona uyum sağlamakta zorlanacağını hatta oradan kaçacağını gösterir.
Herkesin huzursuz ve şikayetçi olduğu günümüzün belki de en büyük sorunu budur.
Sevgisizlik ve kötülüğü hak görme.
Dostoyevski'nin sürgünde karşılaştığı bir köpek vardı; insanlar köpeği sürekli itip kakıyordu, köpek buna alışmıştı. Sevgiyi itip kakılmak zannediyordu. Dostoyevski köpeği okşamak istediğinde köpek ona hırlamıştı çünkü köpek artık okşanmayı tehlikeden sayıyordu. Bu benzetmeyi de yapmak istemezdim ama, işte sen o köpeksin.
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,5bin okunma
Pavlov'un köpeklerini bilmeyeniniz yoktur. Bir de Dostoyevski'nin köpeği vardır. Sevgisizliğin en acı göstergesi diyebilirim size. Kısaca bahsedeyim.
Dostoyevski, 1849 yılında devlet aleyhindeki bir takım işlere karıştığı iddiasıyla ağabeyi ve arkadaşlarıyla birlikte tutuklanır. Hapis cezasının ardından ölüm cezasına çarptırılır. Çar. I. Nikola'nın sahte infaz oyununun ardından idamdan vazgeçilir ve Dostoyevski dört yıl kürek ve altı yıl hapis cezası alır. Bunun ardınan da ''yeraltına gömülü bir insan'' gibi yaşadığını yazdığı Sibirya'daki Omsk Kalesi'ne sürülür. Burada dikkatini bir köpek çeker ve onu bir süre yakından gözlemlemeye başlar.
Yanından geçen her mahküm köpeği tekmelemektedir. İşin ilginç yanı, köpek bu duruma fazlasıyla alışmıştır. Mahkümlerden hiç bir şekilde kaçmadığı gibi, yanına bir mahküm yaklaştığında eğilerek tekme pozisyonu alır. Dostoyevski bir gün köpeğin yanına gider ve başını okşar. Köpek bir süre tepkisiz kalır, şaşkın şaşkın bakar. Biraz sonra acı acı havlar ve hızla oradan uzaklaşır. Önüne gelen her mahkümun tekmelediği köpeğin tepkisine çok şaşırır yazar. O günden sonra köpek Dostoyevski'yi her görüşünde ondan uzaklaşır ve sürgün yılları boyunca bir daha da yaklaşmaz
Sayfa 184 - DESTEK YAYINLARIKitabı okudu
