"Dostoyevski'nin sürgünde karşılaştığı bir köpek vardı; insanlar köpeği sürekli itip kakıyordu, köpek buna alışmıştı, sevgiyi itip kakılmak zannediyordu, Dostoyevski köpeği okşamak istediğinde köpek ona hırlamıştı çünkü köpek okşanmayı artık tehlikeden sayıyordu."
Sayfa 104 - Lora YayıncılıkKitabı okudu
Dostoyevski'nin Köpeği
Dostoyevski kalabalık bir toplantıda yaptığı konuşma ve okuduğu şiir nedeniyle rus çarı tarafından hapse mahkum edilir ve sibirya’ya sürülür. sürgünde dostoyevski, hapishanedeki bir köpekle, insan ilişkileri üzerine gözleme dayalı bir deney yapar. köpeği takibe alır ve yanından geçen her mahkumun onu tekmelediğini gözlemler. ilginç olan şey, köpeğin mahkumlardan kaçmaması ve yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekme pozisyonu almasıdır. köpeğin her yanından geçen her mahkum köpeği tekmelemekte ve köpek buna bir tepki vermemektedir.
dostoyevski de, bir gün köpeğe yaklaşır ve onun başını okşamaya başlar. köpek bir süre şaşkın şaşkın ona baktıktan sonra, hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlar.
önüne gelen mahkumun tekmelediği köpek, o günden sonra nerede dostoyevski’yi görse ondan kaçar ve ona bir daha asla yaklaşmaz.
tüm duygular için geçerli bir durum, karşı taraftan bilmediğimiz duyguları görünce kaçıyoruz. sevgi görmemiş bir insanı severseniz bilinmeyenin verdiği korkudan dolayı sizden kaçar.
Hayvanları ararız - ve gerçek hayattan çok Faust'daki finodan alınmışa benzeyen, Ezilenler'deki uyuz sokak köpeği Azorka'yı ve Dostoyevski'nin güçlü im gelemiyle çocukken yattığı bölmenin arkasında görebileceği örümcekleri, tarantulalan buluruz. Dostoyevski'nin dünyasında özel hayvanlar alemi işte böyledir. Yaşantısının sonra ki dönemlerinde Dostoyevski "gezgin"i, toprakla bağı olmayan insanı anlatma eğilimindeydi; hatta bir "Rus Candide"i yazacaktı; bu hiç kuşkusuz, insana kendi bahçesini ıslah etmeyi öğretecekti.
Sayfa 17
Olay, Kölelik Yasası'nın en kötü döneminde, yüzyılın başında geçiyor; var olsun ulusun Kurtarıcısı!..* Evet, yüzyılın başlangıcında bir general vardı; hem pek nüfuzlu, hem de son derece zengin, toprak sahibi bir general... Bu adam emekliye ayrıldıktan sonra, maiyetindeki insanların hayatlarıyla ölümleri üzerinde hak sahibi olduğuna inananlardandı.
Sayfa 322 - İkinci Bölüm, Beşinci Kitap, Pro ve Contra, IV, İsyanKitabı okudu
Carpeciler Diemciler...
Carpeciler Diemciler
Gündelik telaşın kenarından geçenler
Sapereciler
Audeiler
Nosceleri bir ip üzerinde
Ipsumlayanlar.
Philoları kendilerine
Sophos yapanlar
Kendi bildiği yolu,
Tek sananlar
Doğru bilenler,
Sartre ve Camusları ağızlardan düşürmeyenler
Nietzsche'nin kulu köpeği olanlar
Dostoyevski'yi sığ gören
Çeyrek asırlık cehhaller.
Sizin de sözünüz söz,
Sizin de gözünüz badem,
Sensin, kardeşim.. Sizsiniz.
Sizin de daemonlarınız
var ne güzel.
Siz de nefes alıyorsunuz ne güzel.
Ne güzel.