Başkasının Karısı

Karısının kendisini aldattığı düşüncesine kapılıp paranoyakça bunalıma giren Ivan Andreyeviç trajikomik bir durum zaman zaman okurken çok güldüğüm anlar oldu. Kıskançlık insanın elinde olan birşey değil fakat saplantı derecesinde kıskanmak bir hastalıktır ve bir çok insanı zor durumda bırakır Dostoyevski bunu yine muhteşem anlatmış.

Kıskançlığın işlendiği, Dostoyevski’nin her zaman ki gibi ruhsal tahlilleri yapıp çözümlediği en sade bulduğum eseri, karşılıklı metinsel konuşmaların ayrıntıya ya da imgelerin az olduğu, ( bazen imgeye ihtiyaç eksikliğini hissetim) Şeker Portakalı adlı eseri ile tanınan José Mauro de Vasconcelos in Delifişek adlı eserine biraz benzer ve daha sağlam bir kalem ile yazılan; kısa zamanda okunabilecek bir eser olmak ile birlikte; sade ve sürükleyici bir yapıt.
Tavsiye edilir:)

Kitap bir kocanın karısından şüphelenmesi üzerine yaptığı kıskançlık dolu bir macerayı anlatıyor. Kitap oldukça ince ve akıcı bir anlatıma sahip şahsen ben çok sevdim. Eğer hayat dersi veren kısa hikayeler hoşunuza gidiyorsa bu kitabı okumanızı tavsiye ederim.

Merhaba siz güzel insanlar,

İki minnacık öykü kitabı.

Ruhsal çözümlemelerin sık sık yer verdiği bir kitap olmuş.

Kıskançlık ve Namuslu hırsız... Minnacık bir şey okumak isterseniz okuyunuz, aman aman bir şey de beklemeyiniz.

Dostoyevski den çok güzel iki öyküden oluşan güzel bir kitapdı.

1. Öykü; "Başkasının Karısı" adlı öyküydü. Burada Dostoyevski kıskançlığın bir insanı ne kadar küçük duruma düşüreceğini ve paronayak birisi yapacağını trajikomik şekilde öykülemiştir...

2. Öykü ise "Namuslu Hırsız" adlı öyküdür. İşte bu öyküde Dostoyevski'nin alışık olduğunuz anlatımı ile kendinizi dramatik bir öykünün içinde buluyor ve yer yer derin hüzünlere dalıyorsunuz. Öykünün konusu ise 'Namuslu hırsız olurmu? Olursa nasıl olur?' Dostoyevski'den okurken içinizi sızlatacak güzel bir öykü...

Her iki öyküde güzeldi... Ama özellikle 2. Öyküde Dostoyevski Suç ve Ceza da yada Nelli’nin Öyküsü'nde olduğu gibi pisikolojik betimlemeleri harika yamşıtır.
İyi okumar dilerim...

Dostoyevski'nin erken dönem eserlerinden olan iki öyküsüne yer verilmiş kitapta..

İlk öykümüz kitaba ismini veren Başkasının Karısı ve Yatağın Altındaki Koca'da yazar, sosyete hayatındaki sadakatsizliği trajikomik bir şekilde ele almış... İvan Andreyeviç, karısının kendisini aldattığı fikrine saplanıp kalmış biridir.. Suçüstü yapmak düşüncesiyle bir evin önünde soluğu alır fakat baskın yapacak cesareti gösteremez.. Ne yapacağını bilemez halde sokakta volta atarken evin önünde kendisi gibi bekleyen genç bir adamı fark eder.. Karısına dair şüphelerini itiraf etmek istemediği için sanki bir arkadaşının karısından bahsediyormuş gibi yapıp adamın ağzını arar.. Fakat bu hadise hüsranla sonuçlanır.. Bir başka gün gerçekleştirdiği girişimde ise kendini hayal dahi edemeyeceği bir durumun içinde bulur..

İkinci öykümüz Bobok ise, öldükten sonra bile mevki makam hırsından vazgeçmeyen aciz ruhların inatlaşmalarını ve bu konuşmalara kulak misafiri olan umutsuz bir adamın hikayesini konu ediyor..

Ben her iki hikayenin de konusunu sevdim fakat anlatım dili için aynı şeyi söyleyemeyeceğim..
Aynı nidaların ve hitapların sürekli tekrarı bir yerden sonra insanı boğuyor.. Üstelik birkaç yerde diyaloglar birbirine girdi, kim konuşuyor karıştırdım.. Tüm bunlar çeviriden mi kaynaklı bilemiyorum çünkü karşılaştırma yapmadım.. Ama yine de konusunu sevdim.. Herkese keyifli okumalar dilerim..

Siz bir hiç tanımadınığız adamla sokağın başında karşılaşıp 25 sayfa sürecek bir konuşma yaparmısınız? Bu tam da Dostoyevski nin işi. Uzun zamandır Dostoyevski okumamıştım. Kitabı bitirince bilr kafanızda hala bazı cümleler dönüp duruyor. Çünkü o kadar çok tekrarlanıyor.
Konuya gelecek olursak kıskançlığın insanı çok zor durumlara sokacağına değiniyor. Kıskançlık insanın elinde olan birşey değil fakat saplantı derecesinde kıskanmak bir hastalıktır.

Kitap adından sanıldığı gibi müstehcen bir kitap değil, komik bir kitap bence. Kıskanç bir kocanın karısını suç üstü yakalamak için yaptığı girişimleri esprili bir şekilde anlatılmış.
Kitabı okurken aklıma hep bir tiyatro ortamı geldi. Sanki tiyatro oyunu gibi yazılmış ve eğlenceli.
Kitapta iki hikayenin birleşmesi ve bunun dışında iki hikaye daha var.
Dostoyevski olur da okunmaz mı? Tavsiye ediyorum. Ama iyi bir yayın evinden.

Ahh İvan Andreyeviç ahhh!!!
Okurken kaç kez senin adına utandım bir bilsen
Kıskançlık herkes de değişik oranlarda da olsa vardır mutlaka,
Bazen hoş da olabilir belki ama boş yere yapılan kıskançlık hem karşı taraf için hem de bu duygulara sahip kişi için gerçekten zor...
Kitabı okurken İvan Andreyeviç bunu bize çok güzel ispatlıyor :D

Dostoyevski’den kıskançlık ve şüphe duygularının işlendiği uzun öyküsü Başkasının Karısı adlı eseri aldatıldığını düşünen bir adamın trajikomik hikayesini anlatır...

Təbii ki , qısqanclığın altında bir səbəb həmişə olur və o səbəb bəzən psixoloji problemlərdən bəzən isə həqiqətdən qaynaqlanır , amma , çox təəssüfki , nəyinki qısqanclıqdan qudurmuş bir insan , ən təmkinli insan belə bu iki tip hissi ayırd edə bilməz . İvan Andreyviç bir əjdaha xarakterdi , heyhat , Dostoyevski sadəcə bu əsərlə kifayətlənib , Andreyviç haqda yazmaqda.

Bu zamana kadar gördüğüm en berbat çeviri olabilir. Her diyalogda, her cümle başında Ah! Tanrım! Ah ah ah. Buldukları her boşluğa Ah! yazmışlar. 4 sayfadan fazla dayanamadım bu kadar fazla Ah! yazısına.