Başkasının Karısı Dostoyevski

Başkasının Karısı, iki öyküden oluşuyor. İlk öykü kitaba da adını veren Başkasını Karısı , kıskançlığın çok büyük bir tutku olduğunu anlatıyor. Kıskançlık yüzünden bir adamın hayatının nasıl mahvolduğunu anlatıyor. Kitaptaki bu söz öykünün özeti gibi olmuş. “ Ama sizde şöyle kabul edin ki kıskançlık, bağışlanmaz bir aşırı tutku, hatta insanların tüm benliğini bürüyebilen baş belası bir duygudur. "
İkinci öyküyse Dürüst Hırsız diğer öyküye göre daha uzun ve ben bu öyküyü daha çok beğendim. Yalnız cümleler ve anlatım çok basit olmuş yada çeviriden kaynaklı bilmiyorum.

Sayın Dostoyevski'nın ilk defa bir kitabını beğenmedim bunun da en fazla yazım hataları var mesela el erini sor dunuz gibi kopuk hecelemiş cümleler vardı beni ayar etti okurken zorlandım onun haricinde kitapta iki parça kıskançlık öyküsü geçiyor biri genç bir adamdan şüphelenen kocayla başlıyor koca adeta genç adamı esir alıyor soru yağmuruna tutuyor 2. kısım da ise opera da başlıyor bir kağıdın kafasına düşmesiyle adam şüpheleniyor ve başkasının evine oradan da yatağın altına saklanıyor bu bölüm biraz komik son bölüm ise Dürüst hırsız diye bir hikaye asalak bir adamın bir terzi ile içki masasında tanışmasıyla başlıyor sonra terzinin hayatına kene gibi yapışıyor evinde yatıyor kalıyor içiyor sıçıyor vs vs sonra birde bu yetmez gibi adamın diktiği pantolonu çalıyor satıyor içki içiyor yine adamın hayatını terk etmiyor hastalanıyor ölüyor en son ölmeden her şeyi itiraf ediyor sonuç kitap kıskançlığın insana ne yaptığını anlatmış bir de ölüm anında ki pişmanlık gerçeği insana söylettiğini anlatmış okuyan herkese keyifli okumalar Türkiye ...

Kitapta iki tane hikaye birlikte yer alıyor; başkasının karısı ve namuslu hırsız. İki hikayede de bol miktarda psikolojik çözümlemeler yapmış yazar. Özellikle ilk hikayede bu durum biraz can sıkıcı bir hale gelmiş durumda. Kısa bir kitap ama çözümlemeler nedeniyle biraz zaman alabiliyor okuması.

Karısından ciddi anlamda şüphelenen bir asilzadenin, araştırmaları ve güya eşini takip etmeleri sırasında düştüğü birbirinden komik durumları anlatan bir hikaye. Dostoyevski'nin bilinen tarzının dışında ama okuduğunuzda da "işte bu Dostoyevski" denilen türde bir kitap.

Ah ben kendimi kıskanç sanırdım oysa ! Bu kitabı okuduktan sonra kıskançlığımı az bile olsa kontrol altında tutabilmeme sevindim. Kıskançlık, kuşku, telaş gibi birçok duyguyu yoğun barındıran bir kocadan bahsediliyor kitapta, hem de fazla yoğun... Okurken başlarında konuşmanın yavaşlığına sinirlendim ama devamı oldukça keyifliydi. Okurken kahkaha atmaktan kendinizi alıkoyamıyorsunuz. Kısacık bir eser, sanırım uzun olsa aynı etkiyi yaratmazdı. Nasıl bittiğini bile anlamıyorsunuz. Hatta bittiğinde eminim devamını düşleyeceksiniz.

Başkasının Karısı, okuyucuyu sürekli gülümseten bir hikayeye sahip.
Kıskanç bir kocanın düştüğü dramatik komik haller hem gülümsetiyor , hem düşündürüyor.
Trajedi ve komedi arasında gezinen bir öykü.
...

Dostoyevskinin kumar parası için yazdığı kitaplardan... adamın kalemi o kadar iyi ki kafasında bir şeyler kurmadan oturup yazabiliyor :)) saçma sapan bir kitap ama onu değerli kılan dosto'nun yazmış olması...

İnsanlar bazen başkalarına yaptığı şeyin kendisine de yapılacağını sanar ve hep bir şüphe içinde yaşar. Kıskançlığın ufak dozda olması gerektiğini düşünüyorum ama bu romanda kıskançlığın paranoya seviyesinde ne kadar sıkıntılı olaylara yol açacağına değinilmiş. Gereksiz şüpheler gereksiz acılar getirir şüphesiz. Romanın sonundaki kısa hikayede ise alışkanlık dediğimiz kavramın ne kadar kötü ve acı olduğuna değinilmiş...

Tam böyle uzatıp ballandırılıp, tv filmi ayarında, düşük gişeli sinema filmi çekmelik Dostoyevski hikayesi.

Bu zamana kadar nasıl yapılmamış şaştım.

Kıskançlığın psikopatlık derecesine geldiği bir hikaye :) gerçek hayatta karşılaşılmaması gereken bir kişilik :) ikinci öyküsü ilk öyküsüne göre basit kalmış kanaatimce.