Sizce güzelliğiniz, mesleğiniz, paranız, statünüz olmadan düşünceleriniz ne kadar önemli olurdu? Burada hiçkimse olmanın rahatlığını sürüyoruz... Bu sayede tamamen kendimiz olabiliriz.
Sanırım bizler de okuyarak bu yüzyıla yabancılaştık . Öyle ki artık bu insanları anlayamıyoruz... Kitapların içine kapandık, güvenli sığınaklarımıza...
"Bir dakikanın uzunluğu beklediğin şeye göre değişir" sözü en çok senden mesaj beklerken anlamlanıyor...
Benimle konuşmak istemiyor, üstelememem gerekirdi ama konuşmazsak nasıl çözebiliriz... Belki de çözülsün istemiyor. Biri sırf elde etmiş olmak hazzı ya da ego tatmini için duygularınızla tekrar tekrar oynarken sevilmediginize ikna olmak zor oluyor ...
Ama o zaman neden öyle dedi ki sevmiyorsa ,
diyeceğiniz bir sürü cümle...
Aşırı kederliyim.
Bu kederdir.
Önceden üzülürdüm...
Belki de hayatımda ilk kez kederleniyorum... Üzüntüden kanser olacakmışsın gibi bir his...
İyi mi geceler...
"Daha da açık olmak gerekirse, en sevdiğimin sen olduğunu söylediğimde, bu büyük ihtimalle sevgi değildi. Sen kendime doğru çevirdiğim bir bıçaksın, işte sevgi budur."
Bazı zamanlar çok yalnız hissediyorum
Kalabalıklar içinde bir yalnızlık ama
Konuşmak isteyen bir sürü insanın içinde bir yalnızlık
Okudukça daha da yalnızlaşmaktan korkuyorum
Yalnızlığımla mutluyum sözü doğru mudur emin değilim...
Herkesin birine ihtiyacı vardır
Ama öylesine birine değil işte
Standart ,herkes gibi birine değil
Öte yandan ben de ilk bakışta oldukça sıradan görünüyorum
Tanışıldıkça farkına varılan bir deliliğim var halbuki
Bizden kaç tane vardır tahminen
Tam tanıdım dediğin anda aslında asla tam olarak tanıyamayacağını farkettiğin, dipsiz, bazen garip...
Sorabilmek istiyorum hayata
Tam olarak ne zaman netleşir herşey ?
Kaç yaşında sırrı çözdüm diyecek
En ufak bir içsel karmaşa yaşamayacağım...
Kafamı daha az çalıştırmanın xanax dan başka yolu var mıdır...
Baskılamak bana doğru gelmiyor
Böylesi de yoruyor
Mesela bunları neden anlattığımı bile bilmiyorum
Bazen sadece yazmak istiyorum
Yazdıklarımın edebi bir değeri var mı...
Bir kitap olsam türü ne olurdu..
Totalde iyiyim, endişe yaratmayı sevmem, bu monologu da sonlandırayım:)
Sevgiler
Heeeey!
Ne duruyorsun be, at kendini denize;
Geride bekliyenin varmış, aldırma;
Görmüyor musun, her yanda hürriyet;
Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol;
Git gidebildiğin yere.
Anlamıyorsun... Ben sana beni istemediğin için kızgın değilim. Bir gün beni istiyormuş gibi yapıp ertesi gün sanki hiç yokmuşum gibi davrandığın için kızgınım.
Fırtına geçtikten sonra nasıl atlattığınızı hatırlamayacaksınız. Nasıl hayatta kaldığınızı da. Hatta fırtınanın dinip dinmediğinden bile emin olamayacaksınız. Ancak bir şey kesindir; fırtınadan çıktıktan sonra fırtınaya girenle aynı insan olmayacaksınız.