Bir insan acıdan delirdiğin de diğerleri onun acısını değil deliliğini görür. Ve kimse bu delirme de ne kadar payım var diye düşünmeden bu böyleydi zaten der ve kenarına çekilir. Gerçekten insanları delirme noktasına getirip nasıl bir şey yokmuş gibi davrana bilirler nasıl bu kadarr vicdansız nasıl bu kadar gaddar olabillerler. Keşke doğan her bebek “İnsan” kalabilse, büyüdükçe zalimleşmese, büyüdükçe vicdanını kaybetmese,boşuna demiyorlar dünyayı çocuklar yönetsin diye… Neyse can yaktığınız yerden yanar canınız ve ne güzeldir ki yanan birini iyileştirdiğiniz kadar iyileştirilirsiniz!!!
Ben en çok çocukları sevdim. Kaşına gözüne değil de yüreğindeki sözüne dokundular. O yüzden dünyayı çocuklar yönetsin. Çünkü büyükler pek beceremedi.
Dünyayı çocuklar yönetsin.
Çocuklarda adalet fikri mutlaktır.
Dünyayı çocuklar yönetsin..!
"Bir çocuğun bir çocuktan yardım isteyişini, diğerinin insan sevgisine açılmış olan o küçücük, o saf kalbiyle tek kurtuluş çaresi olarak söylediği, 'Ben seni dolaba saklarım.' yolundaki masum vaadini işitmek ne dokunaklı şeydir..!"
Sayfa 14Kitabı okudu
