Bir düş ancak bu kadar canlı olabilir, bu kadar kıpkızıl renklerle döşenmiş olabilir. Kızıla çalan hırkasıyla, camın arkasındaki duruşuyla, bir denizin, belki kara, yağlı bir denizin karanlığına dalmış ela gözlerinin derinliğiyle belleğimi kamaştırıyor... Belleğimin en derinlerindeki imgeyi yerinden oynatıyor... Çocukluğumun toza belenmiş
Kaldırımlar
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Kaldırımlar
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Serdar Aydın
Yarım kalmış acılar denizi pencereme konardı geceyle,
savrulurdum. Gözyaşı kokusuyla dolu bir kuğu, zamanın
sonuna kalkan, sürgünümdü; göz mavisi duman,
Boz bulanık bir gündü. Yağmur zaman zaman yağıyor, rüzgarın uğultusu hiç dinmiyordu. O gün, Şair Kaan İnce’nin anısına bir toplantı düzenleneceğini biliyordum. Yanımdaki Mahzun arkadaşımla
Kaldırımlar
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;