Düşün ki; “düşündüğün kadar düşeceksin” deseler, düşüncelerine verdiğin yön dahilinde ilerleyecek ve ulaştığın sonsuzluktaki son noktada geri dönüş biletin varolmuş gerçekliğindeki o an olacak deseler ve ekleseler “düştüğün yeri sen dahi bilmiyorsun fakat düşüncelerin belli çerçevede işliyor, bu düşüncelerden vazgeçersen daha da düşmeyeceksin” gibi bir öngörülebilir bir son sunsalar, geleceğin için hangisini seçerdin?
Hayatının anlamını bulmak ve sonsuzluğun sonunda tekrar yükselmek adına düşüncelerin ile düşer miydin yoksa yaşadığın hayatının gerçekliğine kapılıp düşünme opsiyonunu ortadan mı kaldırırdın?
Aslolan gerçek, neyi düşündüğünden ziyade; olmasını istediğin, gerçekleşmesi için çaba harcadığın hayatının bir sonuca bağlanması umuduyla kendini yok ediyor olmasıdır.
