Eğer mücahede ve müsabaka olmasaydı, maden-i insaniyetteki elmas ve kömür hükmünde olan istidadlar, beraber kalacaktı. A'lâ-yı illiyyîndeki Ebu Bekr-i Sıddık'ın ruhu, esfel-i safilîndeki Ebu Cehl'in ruhuyla bir seviyede kalacaktı.
Ebû Hanîfe(r.a.) el-Vasiyye’de dedi ki: Peygamberimiz’den sonra bu ümmetin en üstünü Ebû Bekr es-Sıddık, sonra Ömer b. el-Hattab el- Fârûk sonra Osman b. Affan Zî’n-nureyn ve sonra da Ali b. Ebû Talib (Allah hepsinden razı olsun)’dir. Nitekim Cenab-ı Hak: “önde olanlar (ecirde de) öndedirler. İşte onlar naim cennetlerinde (Allah’a) en yakın olanlardır.” buyurmuştur.
Sayfa 140 - İFAV / Fazilet sıralaması ve imamet / el-Vâkıa (56).10.Kitabı okudu
Ebu Hanife'nin Vasiyeti
Peygamberimiz Hz. Muhammed'den sonra bu ümmetin en faziletli şu, Ebu Bekr es-Sıddîk, sonra Ömer, sonra Osman, sonra da Ali'dir. (Allah hepsinden razı olsun.)
Sayfa 61 - İFAV YAYINLARI - 5. BASKIKitabı okudu
İbn-i Asakir Tarihi
İbn-i Asakir, yazdığı 80 ciltlik İslam tarihi kitabının 1/1'unu Ebu Bekr-i Sıddık'ın biyografisine ayırmıştır.
"İdrakın aczini idrakten daha büyük idrak yoktur."
// Hz. Ebu Bekr'i-Sıddık (ra)
El-Yevme ekmeltü leküm dîneküm. “Bugün ben size dininizi ikmale eyledim, tamama erdirdim.”
(5/Maide,3)
Ekmeltü, “Tamamladım, itham ettim, kemale erdirdim.” diyor. Veda haccında bu ayet inince herkes sevinmiş, Ebu Bekr-i Sıddîk kenarda mahzun gözyaşı dökmüş.
“Niye?” demişler;
Resûllah’ın vazifesi bitince, tamamlanınca firak olacak. O zaman ayrılmak görülüyor. Mevlası ona “gel” diyecek.
“Ben senden razı, sen benden razı; gel.” diyecek.
