Bu ne şaşırtan denge..
Sahabilerden Ebu Hureyre (r.a) der ki; Bir gün Peygamberimiz (s.a.v) buyurdu:
“Kıyamet Günü insanlar üç grup hâlinde mahşer yerine toplantıya gider. Binekliler, yayalar ve yüzüstü sürünenler." Aramızdan biri; "Ya Resulullah, üçüncü grup yüzüstü sürüne sürüne nasıl yol alabilecek?" diye sordu.
Peygamberimiz (s.a.v) ona; "O kimseleri ayakları ile yürüten Allah yüzüstü süründürerek yol
almalarını sağlamaya da muktedirdir.
Gözleri ile görmediği, alışkanlık hâline getirmediği şeyi inkâr etmek insanın değişmez huyudur. Eğer insanoğlu, yılanın karın üstü sürünerek şimşek hızı ile yol aldığını gözleri ile görmese, ayaksız yol almayı tasavvur etmeye bile yanaşmazdı.
Aslında ayaküstü yürümeyi görmeyen bir kimse için o da olacak bir şey değildir.
Buna göre dünya ölçülerine uymuyor diye kıyamet günü hakkında bildirilen şaşırtıcı gelişmelerden herhangi birini inkâr etmekten sakınmalısın. Çünkü eğer sen daha önce gözlerin ile görmemiş olsaydın, sana sunulacak olan bir takım şaşırtıcı dünya gelişmelerini de şiddet ile inkâr ederdin.
Ebu Hureyre (r.a) der ki; "Şu üç kimse hesaba çekilmeden doğru dan doğruya cennete girecektir;
1- Giydiği elbiseyi yıkamak isteyip de üstünü değişecek eski bir elbisesi olmayan kimse,
2- Ocağı üzerinde iki tencere kaynamayan kimse,
3- "İçeceğimi verin" dediği zaman kendisine"Hangisini istiyorsun?" diye sorulmayan kimse."
çelik yayıneviKitabı okudu
AKKA SOĞANI
Muaviye Ebu Hureyre’yi Mekke’de vergi memuru olarak tayin ettiği bir sırada; bir tüccar satmak için soğan satın alır. Ancak bir türlü satamaz, kimse almaz. Durumu, ünlü sahabi Ebu Hüreyre’ye bildirir: Duymuştum ki, Mekke’de soğan pek bulunmaz. Ben de sermayemi soğana yatırıp buraya getirdim. Ancak kimse almıyor. Soğan nerdeyse çürüyüp gider. Bu
Ölüm ve Sonrası
Ebu Hureyre şöyle demiştir: Ölü kabre konulduğunda salih amelleri gelir, etrafını çepeçevre sararlar. Başı tarafından azap geldiğinde okuduğu Kur'an imdadına yetişir. Ayakları tarafından geldiğinde kıldığı namaz, imdadına yetişir. Elleri tarafından gelince, eller derler ki: Yemin olsun! O bizi sadaka vermek ve dua etmek için açardı. Bizden taraf ona yol yoktur. Ağız tarafından gelirse zikir ve oruç imdada yetişir. Böylece sabır ve namaz bir tarafta dururlar. Böylece (azap) der ki: 'Eğer ben ona varacak bir geçit görseydim mutlaka onun arkadaşı olurdum.
Said İbn-i Cübeyr (r.a) der ki; "Dünyada secdeden başka hiçbir şeye hayıflanmıyorum."
Ukbe İbn-i Müslim (r.a) der ki; "Allah'ın kulda en sevdiği meziyet, O'na yakın olma özlemidir. Kulu, Allah'a en çok yakın kılan an, secdeye kapanma hâlidir."
Ebu Hureyre (r.a) der ki; "Kulun Allah'a en yakın olduğu an, secde hâlidir, o anda çok dua ediniz."
Sayfa 372Kitabı okuyor
Ebu Hureyre (r.a) der ki;"Şu üç kimse hesaba çekilmeden doğrudan doğruya cennete girecektir;
1- Giydiği elbiseyi yıkamak isteyip de üstünü değişecek eski bir elbisesi olmayan kimse,
2- Ocağı üzerinde iki tencere kaynamayan kimse,
3- "İçeceğimi verin" dediği zaman kendisine "Hangisini istiyorsun?" diye sorulmayan kimse."
Sayfa 220 - Çelik YayıneviKitabı okudu
Ukbe İbn-i Müslim (r.a) der ki; "Allah'ın kulda en sevdiği meziyet, O'na yakın olma özlemidir. Kulu, Allah'a en çok yakın kılan an, secdeye kapanma halidir. "
Ebu Hureyre (r.a) der ki; "Kulun Allah'a en yakın olduğu an, secde halidir, o anda çok dua ediniz. "
Sayfa 315
Ebu Hureyre (Radıyallahu Anh) der ki: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve sellem)'den daha güzel bir şey görmedim. Sanki güneş yüzünde seyrederdi. Güldüğü vakitte nuru duvarları aydınlatırdı.
Ebu Hüreyre (ra.) der ki:
" Resuluallah (sav.) yanındaki cemaate konuşurken bir kimse gelerek:
'Yâ Resuluallah! Kıyamet ne zaman kopacak?' diye sordu.
Resuluallah Aleyisselâm konuşmasında devam etti, sözlerini bitirdiğinde:
"Sual sahibi nerede?" dedi.
O kimse:
'İşte buradayım yâ Resuluallah!' karşılığını verdi.
Resuluallah Aleyhisselâm:
" Emanet zâyi edildiği vakit kıyameti bekle!" buyurdu.
O kimse yine:
'Emanet nasıl zâyi edilir? diye sordu.
" İş ehli olmayana verildiği zaman kıyameti bekle!" buyurdu.
İşte şimdi tam o zaman.
Kişi, üzerine aldığı iş hakkında hiç bilgisi olmadığı halde o işin başına geçiriliyor.
Yani daha doğrusu işe adam aranmıyor da, nâehil olduğu hâlde adama iş veriliyor.
