Müslüman halkımızın camilere astığı söz konusu isimler, Peygamber Efendimiz'e, Dört Halife'ye, Hazreti Hasan ve Hazreti Hüseyin ile Peygamber Efendimiz tarafından cennetle müjdelenen sahabîlere aittir.
Bu isimlerin cami duvarlarına asılmasının en önemli sebebi de, özellikle Şia'nın Ehl-i Sünnet'e yönelttiği "Ehl-i Beyt düşmanlığı" ithamının yersiz ve dayanaksız olduğunu, yine Şia'nın Sahâbe konusundaki yanlış ve yaralayıcı tutumuna cevap olarak Ehl-i Sünnet'in kucaklayıcı Sahabe anlayışını yansıtmak içindir.
Sayfa 35 - Rıhle KitapKitabı okuyor
Erkek adam ağlamazmış!
Hz. Muhammed (s. a. v) ümmetim ümmetim
diye gözyaşı dökmedi mi?
Zilzal suresini duyunca Hz. Ebubekir hıçkırıklara
gömülmedi mi?
Hz. Ömer, efendimiz (s. a. v)'in yattığı hasırdan sırtının çukur çukur olduğunu görünce gözünde
yaşlar birikmedi mi?
Kabirlerin yanına varınca sakalları ıslanıncaya kadar ağlayan Hz. Osman adam değil mi?
Erkek ADAM Ağlamaz değil!
Adam gibi ADAMSA ağlar!!!
AŞK der Ağlar,
AFF der Ağlar,
ALLAH der Ağlar...
Ecelin değişmeyişi
İslam ordusu arasındaki müşriklerin, münafıkların bir iddiası vardı. Onlar diyorlardı ki, bizim elimizde bir şey olsaydı burada öldürülmezdik. Bu iddiaya karşılık Cenabı Hakk, Efendimiz (s.a.v.)'e emir buyuruyor:
Onlara de ki, buraya, İslam ordusunun içine girmeyip, bu topraklara gelmeyip evlerinizi otursaydınız bile İçinizde burada ölmesi takdir edilmiş olanlar mutlaka kalkıp buraya gelecekti, burada ölecekti.
RıhleKitabı okuyor
Altun silsile
Kaçıncı defa okudum hatırlamıyorum, kaynak olarak kaç defa elimden geçti onu da bilmiyorum ama her okuduğumda "ya ben bunu nasıl unuttum" dediğim bir kitap. Bu sefer evlatlarımla birlikte hatırladık. Gece yatmadsn önce masal okuma yaşını geçince gerçek kurtarıcılarımız ile tanıştılar. 
İslam Tarihinden Altın Sayfalar kitabında şöyle bir bilgi geçiyor; "Peygamberimizin üç temel vazifesi vardı; tebliğ, tedbir ve tezkiye. Efendimiz bu vazifelerini hakkıyla yapabildiği için başka birine ihtiyaç yoktu. Onun irtihalinden sonra tebliğ vazifesi alimlere, tedbir vazifesi Sultan ve emirlere, tezkiye vazifesi mürşidi kamillere verildi"
İşte bu kıymetli vazifenin ilk sahibi Hz. Ebubekir Efendimiz'den bil itibar 33 kıymetli mürşid ve onların hem ibret hem izzet dolu aziz ömürleri. Evladı olmaktan gurur duyduğum, bütün vasıflarımın üstünde "ben İmami Rabbani Evladıyım" dediğim Hazreti Üstazım Süleyman Hilmi Tunahan Efendi Hz.leri başta olmak üzere bütün silsilesi sadaatımızın şefaatleri üzerimize olsun.
Efendimiz (sav) : "Bu ümmetin muhaddesleri (ilhama açık olanlanı) vardır; Ömer (ra) onlardandır." buyurmuştur.
Sayfa 89
Sadâkat timsali Hz. Ebubekir..
... Mağaradaki delikleri, izarını yırtarak tıkadı. İzarı yetmeyince, geriye kalan bir deliğe de ayağını dayadı. Sonra Fahr-i Alem Efendimizi içeriye davet etti. Resul-i Ekrem içeri girdi ve mübarek başını Sıddık-ı Ekber'in dizine dayayarak uyudu.
Az sonra, Hz. Ebubekir, deliğe dayadığı ayağında müthiş bir acı hissetti. Yılan ısırığı olduğunu anladı. Fakat delikten ayağını çekmedi. Hatta kainatın efendisi uykudan uyanabilir diye yerinden bile kımıldanmadı! Canı öylesine acıdı ki, gözlerinden ister istemez yaş aktı. Akan gözyaşlarının bir kaç damlası mübarek yüzlerine damlayınca Resul-i Kibriya efendimiz uyandı ve "Ne oldu ya Ebu Bekir? diye sordu. Sâdâkat timsali Hz. Ebu Bekir "Ya Rasulallah! Ayağımı bir şey soktu ama mühim değil! Anam babam sana feda olsun! diye cevap verdi.
Sayfa 361
Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem'in nübüvvetinden sonra ortaya atılan herhangi bir nübüvvet iddiası sapkınlıktır, hevâya tâbi olmaktır.
Resulüllah efendimiz (s.a.v): "Benim semada iki vezirim ve yeryüzünde iki vezirim vardır. Semadaki iki vezirim Cebrail işe Mikail'dir. Yeryüzünde olan iki vezirim ise Ebubekir ve Ömer'dir.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Hiç mi ibret almıyoruz; Hz. Ebubekir'in (r.a.) bir iftar sofrasında ikram edilen bir bardak suyu dudağına götürünce hıçkırıkların boğazını düğümlemesinden ve ağlamasından? Hiç mi ders almıyoruz; niçin ağladığını soranlara cevaben; " Bir gün Efendimiz (s.a.v.) kendisine getirilen suyu içti ve ağladı; sonra -O gün nimetlerden hesaba çekileceksiniz- ayetini okudu ve 'işte bu nimetten de hesaba çekileceğiz' dedi. İşte bu olayı hatırladım bu yüzden ağladım." demesinden?
Sayfa 39Kitabı okuyor
ÖRÜMCEK AĞI VE GÜVERCİN YUVASI
Peygamber Efendimiz (s.a.v.), Hazreti Ebubekir (r.a.) ile Medine-i Münevvere'ye hicret ederken Sevr Mağarası'na ulaşmışlardı. Gözü dönmüş müşrikler, Peygamber Efendimizle Hazreti Ebubekir'i bulmak için yollara düşmüştü. Aralarında çok iyi iz süren Alkame vardı.
Müşrik topluluğu, iz sürerek, Sevr Mağarası'nın yakınlarına kadar geldiler. Alkame, arkadaşlarına: "Gelin, gelin! İzleri burada sona eriyor. Aradığınız kimseler buradan başka yerde olamaz." diyerek mağarayı gösterdi. Müşrikler eğilip içeriye baksalar, Sevgili Peygamberimizi (s.a.v.) ve Hazreti Ebubekir'i (r.a.) göreceklerdi. Hazreti Ebubekir (r.a.), Peygamber Efendimize (s.a.v.) bir zarar verecekler diye endişe ediyordu. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), son derece sakindi. Bu zamana kadar kendilerini koruyan Allâhü Teâlâ'nın bundan sonra da koruyacağından hiç şüphesi yoktu.
- Üzülme ve korkma! Allah bizimle beraberdir, diyerek arkadaşını teselli etti. Müşrikler, sevinçle mağaranın ağzına toplandı. Ancak mağaranın girişinde umulmadık bir şeyle karşılaştılar. Mağaranın ağzına iki güvercin yuva yapmıştı. Bir örümcek de mağaranın girişine kocaman bir ağ örmüştü. Hem de öyle bir ağ ki sanki yıllar önce örülmüş ve üst üste, kat kat bir ağ. Müşriklerden biri örümcek ağını ve güvercin yuvasını arkadaşlarına gösterdi. Aradıklarının burada olamayacağını söyledi. Vakit kaybetmeden hepsi atlarına binerek oradan uzaklaştılar.
Bugün elimizde bulunan Barnabas İncili'nin, uzun yüzyıllar içinde birtakım müdahalelere maruz kalmış olsa da, Musevi-İsevî geleneğin temel unsurlarını muhafaza eden özelliğiyle otantik olduğunu söylemek dürüstlüğün gereğidir. Bu İncil'in en önemli özelliği Hz. İsa (a.s)'ın tanrı veya tanrının oğlu değil, Allah Teala'nın İsrailoğulları'na gönderdiği bir peygamber olduğunu tasdik etmesi, Hz. İbrahim (a.s)'ın kurban etmek istediği oğlunun -Yahudiler'in iddia ettiği gibi Hz. İshak (a.s) değil- Hz. İsmail (a.s) olduğunu belirtmesi, Hz. İsa (a.s)'ın çarmıha gerilmediğini açıkça zikretmesi ve Efendimiz (s.a.v)'in geleceğini müjdelemesidir.
