Şehzade Mustafa (1515, Manisa - 6 Ekim 1553, Konya)
ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
SEFERİM ORTADA
Yine her kapıdan çevrildim bugün
Değerim ortada bir şey yapamam
Baktıkça bitmeyen yalnızlığıma
Kaderim ortada bir şey yapamam
Geçmişim aşikâr, geleceğim yok
Ramazan Ayı’na Yanlış Perspektiften Bakma
Merkez Muslihiddin Efendi (k.s.) birgün talebesinden; `Dolaptaki şişeyi getirmesini’ ister. Talebe koşup, `Hocam, burada iki şişe var. Hangisini getireyim? ` deyince, Hocası, `Hayır, bir tane var` diye cevap verir. Talebe ısrar edince de; `O halde birini kır` der. Talebe şişeyi kırınca, bir de ne görsün hiçbir şişe kalmaz ortada. Meğer talebe şaşı
GÜZEL SÖZÜ KÖTÜLER ANLAMAZ
Kasabanın birine meşhur bir vaiz gelmişti. Vaizin güzel hitâbeti, mimik ve jestleri, ahlâk ve fazileti âdeta milleti büyülemişti.
Her gün öğle namazından sonra yaptığı yarım saatlik konuşma halk için vazgeçilmez bir ihtiyaç hâline gelmişti.
Kısa zamanda cami dolup taştı.
Camiye gelenler vaizin tesirli
Yoksa insan imtihan olmadan başı boş bırakılacağını mı sanır?
Sabret "can" sabret ki sonu Selamet bulsun! Sabret ki yolun HAKKA ersin!
Hangi yaratılmış ki dünyaya geldi de imtihan olmadı…
Kim ki hiç derdi yok sıkıntısı yok bu hale sevinmesin.
Ayağınıza diken bile batsa bir günaha Kefarettir diye müjde vermedi mi Efendimiz s.a.v.
Derdini sev ey “can” derdi verenden ötürü!
Kaderini sev…
SEFERİM ORTADA
Yine her kapıdan çevrildim bugün
Değerim ortada bir şey yapamam
Baktıkça bitmeyen yalnızlığıma
Kaderim ortada bir şey yapamam
Geçmişim aşikâr, geleceğim yok
Deler yüreğimi bir hançer bir ok
Bu zamanda en vefalı arkadaş, halis şarap sürahisiyle gazel cöngünden ibaret.
Hiç bir şeyle alâkadar olma, hür ve serazat yürü… afiyet geçidi dar. Kadehi ele al… aziz ömre değer, hiç bir şey yok!
Cihanda amelsizlikten melûl olan sade ben değilim ya. Âlimlerin kınanması da amelsiz ilimden.
Bu fitnelerle, bu kargaşalıklarla dopdolu geçitte akıl ve basiret gözüyle bakılırsa görülür ki cihanın da sebatı yok, cihandaki işlerin de.
Bir ay yüzlünün saçlarını tut, okşa. Dünyadaki saadetle nuhuset, Zühreyle Zuhalin ıtesirindendir diye masal okumaya kalkışma.
Gönlüm vuslatını pek umuyor… Fakat ecel, ömür yolunda emelleri uğrulamakta!
Hafız, ezel, şarabından öyle sarhoş ki hiç bir zaman onun ayrıldığım görmeye imkân yok.
Başlamadan yarım kalmış bir aşk için ağıt / Ali LİDAR
...
Bir ara yüzün sızsa araya
peşinden kalbin, sahi
senin büyük bir kalbin var
herkese üzülmeye yeter
benimki ikimizin bile üstesinden gelemez
içinden çürümüş bir ağaç kadar asilim
Sayfa 9Kitabı okudu
2014 yılı, 11 ocağı soğuk bir zemheri sabahı. Işe gitmek Için hazırlanırken çalan telefonumla ger şey bir anda tersine döndü. Daha aynı gece ortak yeğenlerimizden birinin nişanında sohbet ettiğim, sıcak esprileri ile milleti krize sokan amcaoglum Kadir, Fabrika bekçisinin araması uzerine nisan cikisi gittigi kendilerine ait mermer fabrikasinin su
Ölüm bir merhale, ecel bir vasıta idi. Her canlı ölümü tadacaktı. Gerek ecelin şerbeti , gerekse Azrail'in zehri. Sonuç aynı idi. Tahta ata binmeyen yoktu ki... Ölüm bir keyfiyetti ve herkese sıra ile geliyordu. Nefes hesabıyla , sona erince ömür, ya bir kurtuluş ve muştu; ya bir başlangıç ve korku idi. Cihana gelip de gitmeyen var mı idi? Kimdi hızır ile İlyas ?... neydi Firavun ile Nemrut'un derdi. Var mıydı olgunluğa doğru yol alıp da zevale ermeyen ? Zamanın görünen yolu şuydu ki, her baharın bir hazanı olurdu.
