“Böylesine yakından bakınca, gözleri büyümüş gibi geliyordu ona, hele uyandığı sırada, göz kapaklarını birçok kez üst üste açıp kapadığı zaman; gölgede kara, bol ışıkta koyu maviydiler, art arda renk tabakaları vardı ya yüzeye doğru aydınlanarak geliyorlardı sanki, dipte daha yoğundular. Kendi gözü bu derinliklerde kayboluyordu; kendini orada, başını örten atkı ile, aralık gömleğinin üst yanı ile, omuzlarına kadar küçücük görüyordu.”