Düşlerimi geçtin zaman!
Yarın gözümü açsam. Elimde kapaklı, tuşlu bir telefon ve 30 sms’im olsa… Sadece lisede aşık olduğum kız için kullandığım o otuz mesaj hakkı… Tüm harçlığımla kısa parliament alsam yine, öğlen aç kalacağımı bile bile.
Sirenler ve heyecanla dolu bir kitap
Bu aralar kitap okuyasım çok olmadığı için elimde süründü o yüzden konusu ve kurgusu ilgi çekici olsa da pek sevemedim. Fantastik kitapları bir çırpıda okuyunca daha güzel oluyor. Öncellikle bazı kısımları anlamak için 3-5 kere tekrar okumam gerekti. Çeviriden kaynaklandığını düşünüyorum. Sevdiğim bir nokta ise: karakterler arası duygunun yavaş yavaş işlenmesi.
Eğer sirenler ve deniz, korsanlık temalı kitapları seviyorsanız bu kitap sizin için.
Konusu:
Keto Deniz Krallığı'nda yaşayan her bir siren doğum günü haftasında güç göstergesi olarak insanların kalbini çalmaktadır.
"Prens Katili" olarak bilinen ve tahtın sıradaki varisi Lira, Denizler Kraliçesi annesinden sonra en fazla kalbe sahip sirendir. Çalması gereken son bir kalp kalmıştır. Bu kalpten sonra Denizler Kraliçesi o olacaktır. Lira, kuzeni Kahlia'ya bir insan kalbini nasıl çalacağını öğretmek için onunla ava gider ve doğum günü haftası olmamasına rağmen bir kalple krallığa döner. Bu duyan annesi onu cezalandırır ve ancak "Siren Katili" olarak bilinen Midas Prensi Elian'ın kalbini çalarsa tahta geçebileceğini söyler. Bunun üzerine Lira Midas'a gider ve tam prensi öldürecekken prensin kalp atışından etkilenir ve merhamet edip onu öldürmekten vazgeçer. Annesi tarafından insani duygular besleyip merhamet ettiği için cezalandırılır ve insana çevrilir. Krallığına ancak prensin kalbini getirirse geri dönebilecektir... Lira bu görevi tamamlayabilecek mi?
Krallığı Öldürmek
Alexandra Christo
Elimde her çeşit renk olsa da, onları böylesine yetkin bir uyum içinde yan yana getirmeyi yalnızca Tanrı başarabilir.
...
Elimde olsa dünyayı küçümserdim;
İyisine de kötüsüne de yuh çekerdim;
Daha doğrusu bu aşağılık yere
Ne gelirdim, ne yaşardım, ne ölürdüm.
Sayfa 81Kitabı okudu
Benim elimde bir imkân olsa evliliklerle ilgili yapacağım ilk şey eşlere evlenmeden önce sorun çözmeyi öğretmek olurdu. Sorun çözme yöntemleri olmayan eşlerin doğrudan doğruya yaptıkları şey karşı tarafı zorla değiştirmek, onu baskılamak, dayatmak ve onu istediği kıvama sokmaya çalışmaktır. Oysaki insan böyle bir varlık değildir. İnsan bir tahta değildir ki onu yontasınız, istediğiniz kıvama sokabilesiniz. Muhatabınızı olduğu gibi kabul edin, sorun çözme yöntemleri ile ona zarar vermeden istediğiniz kıvama ulaştırabilirsiniz.
Sayfa 32 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor
"Daren!" dedim coşkuyla harfleri uzatarak, "Beni kurtarmaya nu geldin?"
"Burada ne işin var demek istiyorum," dedim daha tutarı bir tonda. Bu kahkaha kusmuğunu görmek bile beni bu kadar mutlu ettiyse durumum olduk çavahim olmalıydı.
"Geçiyordum, şöyle bir uğrayayım dedim."
"Sen," dedim alttan
Sayfa 376Kitabı okudu
Elimde olsa dünyayı küçümserdim;
İyisine de kötüsüne de yuf çekerdim;
Daha doğrusu bu aşağılık yere
Ne gelirdim, ne yaşardım,ne ölürdüm.
“Gözlerine baksam, cenneti görürdüm.
Elimde olsa, tüm yıldızları toplar
Yine gözlerinde birleştirirdim..”
ben ne olduğumu bilmiyorum. ne olacağımı bilmiyorum. kendimi ve her şeyi göğsümde ve karnımda kıpırdanan bir şey olarak hissediyorum. bir çizgi ve içerisinde ya da ardındayım, hepsi bu, bunun çırpınışı. ama çizgisiz ve kalem elimde, göğsüme göğsüme batmakta. bazen insan felaketini incelikle anlatışına hayran olur, aydınlığını yaşayaşının güzelliğiyle övünmek olmayınca. acın kimliğin olunca. kendime bakarken çok acı çekiyorum. sana bakarken. dünyaya, hayata bakarken. dünyanın dağları, engebeleri beni kendilerinin arasında öyle bi sıkıştırmış ki, saydam hale gelmişim, incecikliğim bundan belki. kendimden bakarken ötemi görmek ama kıpırdayamamak bundan. bazen ne dediğimi bilmiyorum, genel olarak ne yaptığımı da. kendimi bir cenaze gibi taşıyorum omuzlarımda. güneşi yüzüne makyaj yapıp sürdüğüm küçük kız çocuğu. herkese saldırma tutkusu. herkesi anlama belası. kendini tutup da balkondan aşağı fırlatamama kahrı. hiçbir şeye yetmeyen daracık tahammül. küçülüp küçülüp sende dağılmak, sen ki hiçbir şey ben ki mavi poşete sığmış boşluk. ellerimde bir silah olsa kör karanlığa doğrulturdum, onun içindeki o hasta cenine. sakinleştiğim o anlar uğruna kaçıyor ve kaçıyorum. bak avucumda bir zehir taşıyorum, her sabah buz gibi suyla onu yüzüme çarpıyorum. avuntusuzum, avuntusuz. görmüyorum, duymuyorum ve o karın altında durmuş sokak lambasını izliyorum. nereye doğru bağırabilirsem oraya doğru, bana bunu neden yaptınız. kim var orada, sessizlik. içi benle dolu bir bardak boğazıma dayanmakta. ben burdan uzağa ve burdan derine dadanmakta
Elimde olsa bu dünyayı küçümserdim,
İyisine kötüsüne yuh çekerdim,
Daha doğrusu bu aşağılık yere,
Ne gelirdim, ne yaşardım, ne ölürdüm.
Sayfa 52 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor
Yabanıl bir çam ağacında, bir sabah, içerideki canın dışarı çıkmak üzere kabuğunu tam çatlattığı anda, bir kelebek kozasını görme fırsatı nasıl elde etmiş olduğumu hatırladım. Bekliyor, bekliyordum; o ise gecikiyordu; benim de işim vardı... Bunun için ona doğru eğildim, soluğumla ısıtmaya başladım. Onu sabırla ısıtıyordum. Mucize benim önümde,
Sayfa 148 - Can YayınlarıKitabı okuyor
