Ricardo'nun ikinci ilkesi ise emeğin asla daha pahalı olmayacağı şeklindedir. Emek Değer Teorisi ışığında, verimlilik ve kardaki her artış ilkesel olarak emeğin daha ucuzlaması sayesinde meydana gelir.
Bunun anlamı şudur: İşçiler, toplum daha fazla geliştikçe ve böylece daha fazla para üretildiği için daha fazla para kazanmayı umabilirler. Daha fazla para üretildiğinde ise arz-talep dengesi bozulur ve bu da enflasyona yol açar; yani sanki paranın kendisi daha ucuzlamış gibi bir durum ortaya çıkar. Böylece ücretlerin artış oranı, enflasyon oranıyla aynı olmaya yatkın olacaktır; bu da ekonomik terimlerle, asla reel değil nominal bir orandır. Bu işçi sınıfına deli gömleği giydirilmesi (kıskaca alınması) demektir, çünkü ne kadar fazla üretirlerse üretsinler yaşam koşulları asla daha iyi olmayacaktır.
Sayfa 58
Dücane Cündioğlu ELİF ŞAFAK -AŞK KİTABI ÜZERİNE
Aklın kaleminden kırk kurallı aşk
— "Mevlâna.... İslâm âleminin Shakespeare''i!" (s. 38)
Başka bir zaman olsa, bu denli bayağı bir benzetmeyle karşılaştığım daha ilk anda muhtemelen elimdeki kitabı -bir daha açmamak üzere- kapatır ve bir kenara koyardım.
Bu sefer öyle yapmadım. Bir lâ havle çekip bu bayağılığın altını çizdim, sonra da
İnsanlar, hayatta iyi şeylerin kendilerine gelmesini beklemeye meyillilerdir. Tabii bekleyerek fırsatları kaçırırlar. Genelde, dilediğiniz şey kucağınıza düşmez; yakınınızda bir yere düşer ve sizin bunu fark etmeniz, onu istemeniz ve elde etmek için zaman ve emek sarf etmeniz gerekir. Bu evrenin zalimliğinden değildir. Bu evrenin akıllı olduğundandır. Onun kendine öz bir kedi-iplik teorisi vardır ve bizim, kucağımıza düşen şeyleri takdir etmeyeceğimizi bilir.
