Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

enes faruk gürlek

enes faruk gürlek
@enesfarukgurlek
O günlerde Sierva Maria, şarkılarda dedikleri gibi, aşkın her şeyin üstesinden gelebileceğinin doğru olup olmadığını sordu ona. “Doğrudur,” diye yanıt verdi babası, “ama sen yine de inanmasan iyi olur.”
Reklam
Savaşta hiçbir zaman gerçekten öldürmek istediğin birini öldüremezsin, dedi kendi kendine. Neredeyse hiçbir zaman diyerek, kendini düzeltti.
Sayfa 411Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sırf sahip olmadıkları için aşkın var olmadığını söyleyecek pek çok insan olacaktır.
Sayfa 415 - Çev: Erol Mutlu | BilgiKitabı okudu
- Pasionaria, insanın dizleri üzerinde yaşamasındansa ayakta ölmesinin daha iyi olacağını söyler. - Biz dizlerimizin değil, karnımızın üzerindeyiz .
Sayfa 420 - Çev: Erol Mutlu | BilgiKitabı okudu
Reklam
Bence büyük güçlüklerle dolu bir zamanda doğmuşuz, diye düşündü. Muhtemelen başka bir zamanda doğsak işler daha kolay olurdu. Acı çekmeye dayanıklı hale getirildiğimiz için pek acı çekmiyoruz. Acı çekenlerse bu koşullara uyumlu olmayanlar. Zor kararların alındığı bir zamandayız. Faşistler saldırarak kararı bizim yerimize verdiler. Hayatta kalmak için savaşıyoruz. Ama işin şu geride kalan çalılara mendil bağlayıp sabah aydınlıkta gelip yumurtaları alacağım, bir tavuğun altına yerleştirebileceğim , avlumda keklik yavrularını izleyebileceğim şekilde bitmesini dilerim. Böyle sıradan basit şeyler isterim. Ama ne evin var ne de olmayan evinin avlusu, diye düşündü. Yarın çatışmaya gidecek abinden başka kimsen yok, rüzgardan, güneşten ve boş mideden başka hiçbir şeyin yok. Rüzgar az, diye düşündü. Güneş de yok. Cebinde dört el bombası var ama onlar da bir yere fırlatmaktan başka işe yaramazlar. Sırtında karabina var, mermi sıkmaktan başka işe yaramaz. Bir de vereceğin mesaj var. Toprağa sıçacak bokun var, diye düşünüp karanlıkta sırıttı. İstersen de işeyerek kutsayabilirsin toprağı. Elindeki her şey bir başkasına vermelik. Tam bir felsefi fenomen ve zavallı bir adamsın, diyerek kendi kendine sırıttı.
Sayfa 499 - Çev: Erol Mutlu | BilgiKitabı okudu
Öfkelenmek göze alamayacağın bir lüks.
Sayfa 502 - Çev: Erol Mutlu | BilgiKitabı okudu
İçinde olduğun şimdiden başka şimdi yok ve şimdi senin peygamberindir.
Sayfa 512 - Çev: Erol Mutlu | BilgiKitabı okudu
Sonuçta savaş dediğiniz şey, anlamadığınız ne varsa odur.
Sayfa 27
Reklam
“İşte ordalar," dedi gönlüne "işte gülüyorlar; beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara göre ağız değilim.”
Kirli bir nehirdir insan. Kirli bir ırmağı içine alması ve bozulmadan kalması için deniz olmalı kişi
Sizinle konuşmak çok keyifli... Uçurumun kenarında dolaşmaya benziyor... Önce korkar insan orada olmaktan, ama sonra nedense cesaretlenir.
Sayfa 225Kitabı okudu
Don Reba'yı öldüreceğim. Neden? Çünkü kardeşlerimi öldürüyor. O yaptıklarının sorumlusu değil. O geleceği öldürüyor. Suçlu değil sadece çağını çocuğu. Yani suçlu olduğunu bilmiyor, öyle mi? Peki bilmemesinin ne önemi var? Ben onun suçlu olduğunu biliyorum.
Sayfa 148Kitabı okudu
Ve eğer bunlardan biri efendi olarak doğmuş veya daha sonra öyle olmuşsa, özgürlüğüyle ne yapacağını bilemezdi. Tekrar, telaşla köleleşiyordu: zenginliğin kölesi, olağanüstü bir lüksün kölesi, sefahat düşkünü dostların kölesi, kölelerin kölesi. Bunların büyük çoğunluğu da tamamen masumdu. Fazlasıyla atıl ve fazlasıyla cahildiler. Köleliklerinin kökleri tembellikte ve cehaletteydi; tembellik ve cehalette yeniden ve yeniden köleliği doğuruyordu.
Sayfa 146Kitabı okudu
Reklam
Bir tanrının, merhametten başka bir şey hissetmeye hakkı var mıdır ?
Sayfa 129Kitabı okudu
Nihayetinde insanım ben de, bu yüzden hayvanlık da bana yabancı değil.
işte en korkuncu bu : rolüne uyum sağlamak. Hepimizin içinde alçak bir asilzade, ruhumuzun komünar olan parçasıyla mücadele ediyor. Çevremizdeki herkes o alçağa yardım ediyor, komünar ise bir başına; dünyaya bin yıl, bin parsek uzakta.
* Kötülüğün ilkesi irade gerilimindendir, huzuru yaşayamamaktır.(s.10) * Toplum -bir kurtarıcılar cehennemi.(s.11) * Ölmekte olduğunu bütün canlılığıyla bilmek ve bunu gizleyememek bir barbarlık eylemidir.(s.15) * Aşırı hassas yalnızlıklarımız, ötekiler için ne cehennemdir! Ama hep onlar için ,bazen de kendimiz için icat ederiz