Kayguya kanığız karqıştan beri,
Ölümden pervasız dönmenik geri
Gönülde yattıkça gül yüzlü peri,
Bizim her zahmanda seyranımız var
O yar menim elde külli varımdır
Namusumdur, gayretimdir, arımdır
Alem bilir Selvi menim yarımdır
Bizim Şah Abbas'tan fermanımız var
Doğruya yürüdük hep gündüz-gece
Sen yüce değilsen tek Mevla yüce
Yavuz Selim Han'a haber gidince
Bizim senden özge sultanımız var
Man Emrah diyerler Karakoyunnu
Namertler içinde yigit oyunnu
Kaz gibi pısmazıh erkek boyunnu
Biz Türk'ük, Türklükten dermanımız var.
Ercişli Emrah
Katar katar olmuş giden durnalar
Sizler de bilirsiniz hallarımızı
Sılada sevdiğim öz anam atam
Daha gözlemesin yollarımızı
Ercişli Emrah
Sayfa 49 - Akçağ Yayınları
Yoluna cânum revân itsem gerek cânâ didüm
Yüzüme bin hışm ile bakdı didi cânun mı var
Zâtî
Öldürürsün 'âşıkı rahm eylemezsin ey sanem
Hey ne kâfirsin senin sinende imânın mı var
Hayâlî
Üryan geldim üryan giderem
Ölmemeğe elde fermanım mı var
Karac'oğlan
Men de bu cihana geldim geleli
Menim ucu dönmez harmanım mı var
Ercişli Emrah
Yâr seviyor deyi çıkıyor adım
Benim bu işlerde günâhım mı var
Aşık Ömer
Zamane dilberi sim ü zer ister
Ya bizim vermeye paramız mı var
Minhacî (Ali)
Şeyda bülbül gibi düştüm feryada,
Yalvarırım pirim gele imdada.
Sefil Emrah ölse fani dünyada,
Men öldükten sonra kim sana kurban.
Sayfa 44 - Erguvan YayınlarıKitabı okudu
Ercişli Emrah
Bugün ben bir güzel gördüm
Bakar cennet sarayından
Kamaştı gözümün nuru
Onun hüsn ü cemâlinden
Salındı bahçeye girdi
Çiçekler selama durdu
Mor menekşe boyun burdu
Gül kızardı hicâbından
Nereden nereye sevdim o yari,
Ateşi söndürür nari hicrani.
Emrah'ım der şu gözleri şahani,
Sevmesem incinir, sevsem incinir.
Sayfa 39 - Erguvan YayınlarıKitabı okudu
Sallana, sallana indi köşkünden,
Tuba temaşalı suna selbi naz.
Hedengin bağrımın başını deldi,
Geçti kâr eyledi cana selbi naz.
Sayfa 38 - Erguvan YayınlarıKitabı okudu
Sevdiğine kurban olan mi kaldı? Eskidendi.
Bizim elde bahar olur,yaz olur.
Göller dolu ördek olur,kaz olur.
Sevgi arasında yüz bin naz olur
Suçumu bağışla, ben sana kurban.
Ercişli Emrah
Bugün ben bir güzel gördüm
Bakar cennet sarayından
Kamaştı gözümün nuru
Onun hüsnü cemalinden
Salındı bahçeye girdi
Çiçekler selama durdu
Mor menekşe boyun burdu
Gül kızardı hicabından
Bahçenin kapısın açtım
Sanırsın cennete düştüm
Yar ile tenha konuştum
Bir gül aldım yanağından
Bahçenin kapısı güldür
Yanında öten bülbüldür
Sefil Emrah sana kuldur
Bağışla geç günahından
Ercişli EMRAH
(*) Ercişli Emrah
"Menevşe kayada keklik burçtadır
Kasapların gözü daim koçtadır
Yiğit güzel sevdi diye suçtadır
Geçti yaz hohladı güz menevşeyi”*
Sayfa 21Kitabı okudu
Bir nazenin bana gel gel eyledi
Varmasam incinir varsam incinir
Beyaz gerdanından ince belinden
Sarmasam incinir sarsam incinir
Kaşına çekilmiş kudret kalemi
Görmemiş dünyada derd ü elemi
Her sabah her akşam verir selamı
Almasam incinir alsam incinir
Gene görünüyor yarin illeri
Başımızda esen sevda yelleri
Yarin bahçesinde gonca gülleri
Dermesem incinir dersem incinir
Nereden nereye sevmişim yari
Ateşi komuyor yakıyor beni
Aşık Emrah sever böyle bir canı
Sevmesem incinir sevsem incinir
Ercişli Emrah
Ben seni seveli her giz gülmedim
Akıdup çeşmimin yaşın silmedim
Çok gülistan gezdim amma görmedim
Sencileyin gonca güller içinde
Ercişli Emrah
Kayguya kanığız karqıştan beri,
Ölümden pervasız dönmenik geri
Gönülde yattıkça gül yüzlü peri,
Bizim her zahmanda seyranımız var
O yar menim elde külli varımdır
Namusumdur, gayretimdir, arımdır
Alem bilir Selvi menim yarımdır
Bizim Şah Abbas'tan fermanımız var
Doğruya yürüdük hep gündüz-gece
Sen yüce değilsen tek Mevla yüce
Yavuz Selim Han'a haber gidince
Bizim senden özge sultanımız var
Man Emrah diyerler Karakoyunnu
Namertler içinde yigit oyunnu
Kaz gibi pısmazıh erkek boyunnu
Biz Türk'ük, Türklükten dermanımız var