Çağdaş batının davranışını hangi birimle ölçerseniz ölçün,
eski ve ortaçağlarından daha insancı ve ileri bulamayacaksınız.
Neden mi: batının güçlenmesi, bu gücüne yaslanarak yeryüzüne
kendi yasa ve değerler düzenini, insanlığın yasa ve değerler
düzeni olarak zorla kabul ettirmesi, asıl bu çağda başlıyor da ondan!
Üstelik kendini yalnız ve
yaşama umutsuzluğu yoksa, yaşama aşkı da yoktur.'
peki ya nasıl ama? bilen bilir umut insanı yorar,rehavete düşürür, insanın önünü görmesine engel olur. hiç bir oluru yoktur bazı şeylerin de sırf insan o umut kırıntısı yüzünden bir ömrü heba edebilir. olasılık havuzunda boğulur kalır,kurtaranı da olmaz. beklentisiz olmayı savunur bu söz. beklentilerimizi ne kadar aza indirirsek o kadar az hayal kırıklığı yaşar, o kadar çok yaşadığımız şeyleri mantık üstüne oturtabiliriz. daha çok bu 'an'da yaşar daha az gelmemiş günler için bugünleri heba ederiz. nasıl ki insan ömrü sonsuz olsa tembellik ve can sıkıntısından başka bir şey doğurmazdı, inanın bu cümle de tam anlamıyla kavranıp uygulansa çok başka olurdu 'iç'imiz!
Barbarlık Çağı
İşte, büyük Napoleon ve bugünkü Napoleon!
İşte, sonsuz Kuzey Amerika Birliği!
İşte size, bir karikatüre benzeyen Schlezwig-Holstein Prensliği!..
Uygarlık bizi nasıl yumuşatmış, görelim.
İnsanların duygu çeşitliliğini artırmaktan başka işe yaramaz uygarlık.
Duyguları çeşitlendikçe insan, kan dökmekten zevk almaya
başlar hale geliyor.
Uygarlık ve Bilim Çağında İnsanKitabı okudu
