Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
208 syf.
10/10 puan verdi
Rahmetli Doğan hoca ne de güzel bir kitap yazmış Nurlar içinde yatsın, Mekanı cennet olsun...
Kendi isteğimle, severek öğretmenliği seçmiş bir kişi olarak aşırı beğendim kitabı. Hele o mektuplar... En olumlu olanını dahi gözlerim dolu dolu okudum. Olumsuz olanlarına zaten üzülüp duygulandım. Öğretmen olmak her yüreğin harcı değil. Evvela vicdan
Bu esere yorum yapmayı unutmuşum. Neyse ne derler bilirsiniz geç olsun güç olmasın dimi ama.
Yılmaz Özdil'in köşe yazılarından oluşmuş, yakın tarihe ışık tutan kitaplarından biri. Okudukça hem üzüldüm, hem acı acı gülümsedim, hem de içinde olduğumuz acınacak duruma ve cehaletimize isyan edesim geldi. Yani yazarın "ve hiçbirinin de yalan ve abartma olmadığı kesin olan" yazdıklarının %1'i bile demokratik bir ülkede olsaydı, yer yerinden oynar, buna sebep olanlar hemen istifa eder ve insan içine çıkamaz, Japonya'da olsa intihar ederlerdi. Ama bakıyoruz 92 yıldır güya demokrasi ile yönetilen ülkemizde bahsedilen kişiler yüzsüzce koltuklarında oturmaya devam ediyorlar, ceza göreceklerine kendilerinin suçunu söyleyen ve kovuşturanları suçlayıp cezalandırıyorlar. Ve bu ülkenin vatandaşlarının önemli bir kısmı da hala üç kuruşluk çıkar, kuyruk acısı veya bilinmeyen nedenlerle bunlarla gurur duyup, kıçının kılı olmayı bile kabul edebiliyorlar. Zaman zaman bu ülkenin vatandaşı olduğum için yerin dibine geçesim geliyor,esas utanması gerekenler utanmadığı için...
TOPRAK AĞLAR MI? AĞLIYOR İŞTE!
Toprak dile geliyor ve şöyle diyor Tolunay'a:
"Sen insansın, sen anlat!"
Ve bir insan olarak ne güzel anlatıyor Aytmatov güneşin doğuşunu. Doğan güneşin altında, ağaçların altında; doğan sevgilerin, altın başakların izlerini. Toprak ile doğup büyüyen insanlığı; karşılıksız veren, seven, koruyan
Spoiler içerir)
Yene bir Varis yaradiciligi, yene mohtesem bir hekaye.. Bestlellere girmeye heqiqeten layiq olan yaziçidir Varis Yolçuyev. Bu kitab Varis yaradicigilindan oxudugum 4 cu kitabidir. Bu kitabda neler neler yox idi ki... Sevgi, cesaret, xeyanet,nifret, peşmanciliq ve daha neler..Hekayenin qehremanlarina geldikde ise ilk baslarda mende coxlari kimi Naileni qinayirdim, her seyi daha basqa cur hell ede bileceyine inanırdım. Ancag sonlara dogru Naileye olan esebim kecdi ve onu anlamaga basladim yavaş yavaş. Ancaq yene de her sey tamam ferqli ola bilerdi, sonda nifret yox sevgi qalib gele bilerdi. Naileni butun bunlara vadar eden de en sevdikleri- ailesi, sevdiyi adam, her defe komek isteyende ondan istifade eden müdiri, "metallon" deyilmiydi?
Hekaye başdan başa ibret hekayesi idi, ne qeder ibratamiz şeyler yaşadi Naile.. Hetta onun pis yola düşmesinden bele ibret götürmek olar. Sevdiyi adam- İlqar oz elleriyle iteledi bir baxima Naileni bu yola. İlqar Naileni atdi ve pula, var dövlete göre basqasiyla evlendi.
Gunumuzde de bele şeylere sixliqla rastlanılir. Hekayede en cox beyendiyim yerlerden biriyse Nailenin onun heyatini mehv eleyen her kesden bir bir intiqam almagı oldu.
Pul hersey deyil.
Pul ucun Naileni atib geden Ilqar sonda qatil olur ve 5 qepiksiz qalir. Naile ise xeyalindaki modalar evini acir ve var dovlet icinde yaşayir. Bu da bize heyatda her seyin deyisen oldugunu, her şeyin deyerini vaxtinda bilmek lazim oldugunu xatırladır.
Belke de umidler heç ölmür?
En sonda bele...
Kısa olduğu için üzüldüğüm bir muhteşem kitap daha...
Kitap bir akıl hastanesi'nin 6. Koğuşundaki hasta ile önce doktoru sonra da koğuş arkadaşı olan Andrey etrafında gelişen olayları anlatıyor. Ama dedim ya kısacık. Bu kısacık kitapta duygular o kadar güzel verilmiş, yapılan sohbetler o kadar hoş ki benim de bir ara 6. Koğuşta Ivan ile sohbet edesim gelmedi değil hani...
En beğendiğim alıntısı; "Siz de biliyorsunuz ki onlarca, hatta yüzlerce deli özgürce dışarıda dolaşıyor ve siz cehaletiniz yüzünden onları sağlıklı olanlardan ayırt edemiyorsunuz." (30)
Gerçekten kimin deli kimin akıllı olduğuna karar verme hakkını nereden buluyor bu işgüzarlar?! İçerde olması gerekenle dışarda olması gerekenler arasındaki farkı nasıl anlıyorlar?!
Sinirlendim! Evet karakterimiz aç, parasız ama kesinlikle ve kesinlikle yoksul değil! Kendini zorla yoksulluğa mahkum eden bir tembel. Sadece tembel! Sokaklarda avare avare dolaşıp, insanlardan yardım umacağına iş bulup çalışıp, aç karnını doyurabilir, geçinebilir, bir işe yarayabilir.
Aylak Adam kitabını okudum bu kitaptan birkaç kitap önce, bence asıl aylak adam olan bu karakter!
Kafasını makale yazmaya takmış biri, sokaklarda kalma pahasına, açlıktan ölme pahasına sadece makale yazmaya odaklanmış. Kitabı okurken yahu git bir iş bul, boş zamanlarında da makaleni yaz be adam! diye isyan edesim geldi :)
Yukarıda yazdıklarım kitaba olan hissiyatlarım. Onun dışında yazarın vurgulamak istediği; gurur, açlık, tek başına yaşamanın zorluğu, kimsesizlik... iyi aktarılmış. Karakterle beraber ben de sağda solda bulduğu talaşı kemirdim sanki. Ya da ıslak kıyafetleriyle uyuduğunda, sanki sabaha hasta olacak kişi benmişim gibi tedirgin oldum.
İnsanlar bana neden kitap okumayı seviyorsun diye soruyorlar. Yazar 2019'un şubat ayında beni aldı hiç yaşamadığım bir döneme hiç yaşamadığım bir ülkeye götürdü. O ülkenin sosyo-kültürel durumunu anlattı. Ben bu bilgileri sanki orada yaşamışım gibi tecrübe ettim. Bir kitaptan başka ne isterim ki zaten.
