Şahidiyim ben, kendi hayatımın&Kemal Sayar
Gördüğümüz her şeyi kendi benliğimizin prizmasında kırıp döküp görüyor ve benlik yanılsamasından başımızı kaldıramıyorsak, bir rahatlık alanına kendimizi hapsetmişiz demektir. O halde ne kadar sahicisin, bir sor kendine. Görgü şahidi olduğun şu hayatın ne kadarını sen kendi iradenle yazdın, ne kadarı eline tutuşturulan repliklerden
15. Hikaye Tamamlama etkinliği ilk kısım (Bölüm 1-3)
#29166379 iletisinde yazılan hikayenin ilk kısmıdır. Bu kısmı 
Semih Doğan , 
Hatice ve 
NigRa yazmıştır.
1.
Dünya yılı ile 2051 yılıydı. Tarihte bu yıl, NASA'nın, Satürn üzerinde ilkel yaşam formlarına rastladığı ilk yıl olarak altın harflerle
geçen gün tanrı ile konuştum.
ne düşündüğünüzü biliyorum. konuştuğun kişinin tanrı olduğunu nereden biliyorsun?
açıklayacağım, ama şunu söyleyeyim, sorduğum bütün sorulara –yani hepsine- cevap vererek beni ikna etti. bütün sorularıma makul ve tatmin edici cevaplar verdi. sonunda, onun tanrıdan başka birisi olmadığını kabul etmek zor
Alternatif Tarihte
MART AYI HİKAYE ETKİNLİĞİ
#108941126
-Bu gözlükten mi bahsediyordun Adem gün boyu?
-Evet.
-Ne işe yarıyor bu şimdi tam olarak?
- Normalde bu tarz gözlükler sanal gerçeklik amacıyla üretilir. Fakat benim elimdeki böyle değil. Gerçekliği sanallığında yatmıyor. Gerçekliğinde yatıyor.
- Nereden buldun peki?
-
psikiyatrların, psikologların da abartıldığını düşünüyorum. normal ve temel şeyleri bırakınca, "geleneksel" diyip kulak ardı edince, normale kavuşmak için bir psikoloğa gidiliyor. psikolog da batılıların yani aydın(!) yüzlerin fikirlerini anlatıyor. batılılar kendi geleneklerini, doğu geleneklerini yıkarak empoze etmeye çalışmıyorlar.
Aftersun (2022)
Bu yıl izlediğim ilk film. Mubi'ye gelmesini dört gözle bekledim. Bunda filmin reklamının çok iyi yapılmasının da payı var diye düşünüyorum. Bütün bunların dışında ben şahsen izlemek için çok büyük bir istek ve heyecan duyuyordum çünkü filmin konusu çok ilgimi çekmişti. Başrol oyuncular da söylüyor bunu yönetmen de; bu film hafıza ve anılar
hakkında. Film ayrı yaşayan genç bir baba ve kızının Türkiye'de yaptıkları bir tatili konu alıyor. Evet baba çok genç hatta kardeşi sanılacak yaşta. Erken yaşta baba olmuş ve sevgisiz büyümüş olduğunu anladığımız baba tatil süresince bir yandan çok sevdiği kızıyla güzel vakit geçirmeye çalışırken diğer yandan ne kadar mutsuz olduğunu da kızına çaktırmamaya çalışıyor. Film çok gerçekçi ve bunun nedeni de yönetmenin kendi babasıyla olan anılarını anlatıyor olması.
Gerçekten yaşanmış duyguların kameraya aktarılıp oradan da belki de milyonlarca insanın kendi duygularına dokunması benim için gerçekten çok önemli ve güzel bir şey. Bu film bunu yapabiliyor.
Çoğu kişi filmin fazla abartıldığını ve sıkıcı olduğunu söylese de ben büyük beklentiyle izledim ve beklentilerimi de muazzam bir şekilde karşıladı. Özellikle sonlara doğru babayla kızın yemek yediği sahnede "Gamsız Hayat" şarkısı eşliğinde babanın kıza bakıp "Tatilin nasıl geçti?" Derkenki hüzünlü gözleri ve kızıyla belki de son kez vakit geçirdiğini bildiğinden kederli kederli gülümsemesi... Şarkı sanki onun için yazılmış gibi. Gerçekten etkileyiciydi. Hakkında daha söylemek istediğim o kadar şey var ki. Beni çok etkilediği için yazmak istedim bunları.