Kamufle olmak, parlamamak, göze batmamak için bir şeyle uğraşmak, hiç değilse uğraşıyor gibi yapmak istiyorum, cüret insanı olmadığımdan.
Kalpler bir olduğu müddetçe mesafeler kifayetsizdir ve insanlar bilmedikleri şeyleri zaten önemseyemezdir.
Dik yokuşların başında sert fırtınalara kafa tutacaktık ama sırtımız üşüdü.
İnsan nasıl büyüyor deseler, derim ki şaka bir yana, tepine tepine ağlamak isterken birilerinin çayını tazeleye tazeleye büyüyor.
Yazık! Boşuna solduk,tebah olduk!
Feleğin oralıyla tepetakla olduk!
Eyvahlar olsun! Bir göz açıp kapatana dek
Eremeden muradımıza,yok olduk!
Eyvahlar olsun !..
Eğer insanlar sadece cezalandırılmaktan korktukları ve ödüllendirileceklerini umut ettikleri için iyi kalplilerse, o halde çok acınacak haldeyiz.
Romantik hayal gücü, bu bile yanılsama, eyvahlar olsun !..
Nostalji hissi bir inkardır, anın ızdırabından kaçış bu inkarı bir “altın çağ hayali” başka bir çağın mevcut zaman diliminden daha iyi olduğu yanılsaması diye isimlendirebiliriz.
Modern hayatın zorluklarıyla başa çıkamayan bireyin hayal gücünün romantize ederek yarattığı bir yanılsama.
Paris’te Gece Yarısı, 2011 (Sinema)
"..Ben böyle baştan aşağı, ince ince kırılmış ama dağılmamış bir vazoyum. Dağılamam, yazık olur. Bunca emeği, bunca çabayı, sakin ikindileri akşamlara bağlayan tasasız balkon uykularını, mecburi yalnızlıkların sonunda seçilmiş özgürlüklere dönüşmesini, ellerimle kurduğum bu sıcacık düzeni hiçbir şeyin soğuk karanlığına bırakamam, ziyan olur. "
Sayfa 61Kitabı okudu
İnsan bütün hayvanlardan ustalıklar gasp etmiştir. Onun için insanın işi hepsinden daha güçtür. Yalnız kuşlar insanların üstündedir.hele bir kere insan uçmayı da öğrenirse eyvahlar olsun. O zaman gasp arzusu nerelere kadar yükselecek?
Sayfa 254 - DorlionKitabı okudu
Cehennem ehlinin ekserisinin feryadı bugünün işini yarına bırakmaktandır. Onlar orada, "Yapmamız gerekenleri ertelediğimiz için eyvahlar olsun bize!" diyeceklerdir.
Sayfa 37 - SemerkandKitabı okudu
Bize verdiği güzel nimetlerden dolayı Allah’a şükretmeli, verilmemiş saydıklarımız için yakınmamalıyız. Gözü doymaz ihtiyar kadının hikâyesini bilir misin? Ermişin biri, yalnızca bir lokma eti olan yoksul bir kadına bütün bir koyun vermiş de kadın, “Eyvahlar olsun! Ben bunu hangi tencereye, hangi kaba sığdırayım şimdi?” diye oturup ağlamış. Allah sana güzellik verdi de zenginlik vermedi diye hayıflanma. Verilmemiş saydıklarımızdan önce verilmiş olanların şükrünü eda edelim, ötesi Allah kerim.