august
@fairecaillen
omnia fui nihil expedit
reader
osaka
7 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“we might not see each other from now on. so instead of a goodbye kiss, take this.” he winked and slowly raised his middle finger. he wore a soft smile. that was the last time i saw him smile that way. then he disappeared.
and then, tragedy unfolded rapidly.
“anything will lose its meaning if you repeat it often enough,” she said. “at first you feel you are getting the hang of it, but then as time goes by, you feel like the meaning’s changing and becoming tarnished. then, finally, it gets lost. completely fades to white.”
the worlds of movies, soap operas, or cartoons were already so meticulous that there were no blanks left for me to fill in. these stories on screen existed exactly as they had been filmed and drawn. for example, if a book had the description, “a blond lady sits cross-legged on a brown cushion in a hexagon-shaped house,” a visual adaptation would have everything else decided as well, from her skin tone and expression to even the length of her fingernails. there was nothing left for me to change in that world.
but books were different. they had lots of blanks. blanks between words and even between lines. i could squeeze myself in there and sit, or walk, or scribble down my thoughts. it didn’t matter if i had no idea what the words meant. turning the pages was half the battle.
Okur Takip Önerileri
books took me to places i could never go otherwise. they shared the confessions of people i’d never met and lives i’d never witnessed. the emotions i could never feel, and the events i hadn’t experienced could all be found in those volumes. they were completely different by nature from tv shows or movies.
human beings are a product of their education, after all.
whether i was normal or not made little to no difference. to me, it was as subtle as the differences in the nuance of the words.
luck plays a huge part in all the unfairness of the world. even more than you’d expect.
people sometimes say how cool it’d be to be fearless, but they don’t know what they’re talking about. fear is an instinctive defense mechanism necessary for survival. not knowing fear doesn’t mean that you’re brave; it means you’re stupid enough to stay standing on the road when a car is charging toward you.
“granny, why do people call me weird?”
her lips loosened.
“maybe it’s because you’re special. people just can’t stand it when something is different”
“i know it sounds like an excuse, but neither you nor i nor anyone can ever really know whether a story is happy or tragic.”
“what’s so great about being a schoolteacher?”
“you get off work early. you have school vacations. it’s easy to take time off. there’s nothing like teaching for working moms.”
“sure. it’s a great job for working parents. then isn’t it a great job for everyone? why specifically women? do women raise children alone? are you going to suggest teaching to your son, too? you’re going to send him to a teacher training college, too?”
besides, i don’t know if i’m going to get married, or if i’m going to have children. or maybe i’ll die before i get to do any of that. why do i have to deny myself something i want right now to prepare for a future that may or may not come?
onu yalnızca dokunarak, yalnızca koklayarak bile tanırdım; kör olsam bile nefeslerinden, ayaklarının yere vuruşundan tanırdım. ölmüş olsam bile, dünyanın sonu gelmiş olsa bile tanırdım onu.
oysa her zaman yürekten gelen şeyleri söylemek de bir tür deha değil midir?
anıt mezar ne kadar büyükse içinde yatan da o kadar büyük demektir. yunanların akhilleus'un mezarı için yonttukları bembeyaz taş muazzam, neredeyse gökyüzüne kadar uzanıyor. akhilleus yazıyor üstünde. taş orada onun adını taşıyarak duracak ve geçenlerle konuşacak. akhilleus yaşadı ve öldü, anılarda yeniden yaşıyor.
Toplum. Her nasılsa, az da olsa ne anlama geldiğini anlamaya başlamış gibiydim. İki kişiden birinin haklı bir çekişmede karşısındakine üstün gelmesi yeterli. İnsan asla insana boyun eğmez. Köleler bile köle gibi davranırlar. O yüzden insanın konunun ait olduğu yerde yapılacak çekişmeye bel bağlamaktan başka çaresi yok. Vatandaşlık görevlerinden bahsedip dursalar da, tüm çabaların konusu her durumda bireydir; bireyin ihtiyaçları tamamen karşılansa bile, birey yine çıkagelir. Toplumun anlaşılmazlığı bireyin anlaşılmazlığıdır. Toplum bir okyanus değildir; bireyler okyanustur. Dünya denen okyanus illüzyonuna karşı duyduğum dehşetten azıcık da olsa böyle kurtulmayı başarmıştım. Her konuda eskisi gibi sınırsız titizlik göstermeyi bir kenara bırakarak söylemeliyim ki, duruma göre gereken ölçüde, bir nebze utanmazca davranmayı öğrenmiştim.
... ertesi gün başlarız gene her şeye
bir önceki günün hükmüyle
kaçınmak için vahşi zevklerden
ve büyük kederlerden
tıpkı yoldaki taşın etrafından dolanan kurbağa...
Zayıf insanlar mutluluktan bile korkar. İplikle bile yaralanabilirler. Bazen mutluluk da insanları yaralayabilir.
"Çünkü Catherine'le ilgili olmayan ne var ki? Onu bana hatırlatmayan ne var ki? Şu döşemeye baksam, taşların üzerinde onun yüzünü görüyorum. Her bulutta, her ağaçta o var. Geceleyin hava onunla dolu, her şeyde ondan bir pırıltı var; gündüzleri ise çevremde ondan başka bir şey yok, her yerde o! Rastladığım kadın ve erkek yüzleri, kendi yüz çizgilerim bile, bir benzeyiş içinde benimle eğleniyorlar. Bütün dünya korkunç anılarla dolu; nereye baksam, onun yaşamış olduğunu ve benim onu yitirdiğimi görüyorum."
Kendisiyle daha fazla ilgilenmenin onu yormaktan, rahatsız etmekten başka bir işe yaramayacağını anlamıştı.
Cathy neşelenmeye çalışarak, "Bu bir parça senin cennetine benziyor," dedi. "Hatırlıyor musun, ikimizin de en güzel bulduğu yerde ve biçimde birer gün geçirmeyi kararlaştırmıştık. Bu hemen hemen seninkine benziyor. Ama bulutlar var; onlar da o kadar yumuşak, o kadar tatlı ki! Güneş ışınlarından daha güzel."
İnsan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu.
Sayfa 30
Bu dünyada, değiştirilebilen ve değiştirilemeyen bazı şeyler var. Ve geçen zaman geri döndürülemez. Bugüne kadar geldiysek, geri dönemeyiz.
Sayfa 18