“Andolsun ki sizi biraz korku ve açlık, mallardan, canlardan ve ürünlerden biraz azaltma(fakirlik) ile deneriz.(Ey peygamber!) sabredenleri müjdele!..."
...Üretenler fakirse aileler de fakir olmaz mı? Üstelik, babası ve annesinin herhangi bir becerisi yoktu ve fakirlik artık kemiklerine işlemişti. Her yıl daha da fakirleşiyorlardı ve herhangi bir iyiye gidiş umudu da yoktu...
Hz. Muhammed'e (s.a.v.) birisi geldi ve "Ey Allah'ın Resülü! Ben seni seviyorum! dedi. Hz. Peygamber "O halde fakirlik için bir elbise hazırla" buyurdu.
Yine biri geldi ve "Ey Allah'ın Resülü! Ben Allah'ı seviyorum." dedi. Bunun üzerine Hz. Muhammed (s.a.v.) "O halde belâ için bir elbise hazırla" buyurdu.
Allah ve Peygamber sevgisi fakirlik ve belå ile arkadaştır. Bundan dolayı sâlihlerden biri "İnsanlar olmadık şeyleri iddia etmesinler diye belâ ile sevgi başbaşa bırakılmıştır, Böyle olmasa herkes Allah'ı sevdiğini iddia ederdi." İşte bu yüzden belâya ve fakirliğe sabır, Allah sevgisinin göstergesi kabul edilmiştir.
"Rabbimiz bize dünyada ve âhirette güzellikler ver ve bizi cehennem azâbından koru".
Çok fazla seye sahip olmuş ama asla kendine sahip olamamıştır; işte fakirlik budur.
Eğer kendine sahipsen zenginsin, çok zenginsin.
Kendine sahip değilsen bir imparator olabilirsin ama fakirsin.