Yazarın düşüncesini aktarma biçimi genel olarak iyiydi. Yazılarına yoğun bir eleştiri hakimdi. Yazar, eğitim sisteminden tutun toplumsal değişmelere kadar bir çok konuya parmak basmış. Yazılarında değişmiş, bozulmuş, deforme olmuş bütün değerleri masaya yatırıp bu bozulmalardan ötürü duyduğu üzüntüyü dile getirmiş, yer yer de aymazlığımıza kimi yerde hafif bir ses tonuyla kimi yerde ise bağıra bağıra tepki gösterip düzelmeye/düzeltmeye çalışmaya davet etmiş.
Her yazının sonuna yazılma tarihi de konmuş. Bu, yazarın yazma sürecini takip edebilmek açısından iyiydi. Gerçi yazıları arasında öyle çok büyük farklar yoktu. Kaleminin iyi olduğu (yazarın) ilk yazısında ne kadar bariz ise son yazısında da o kadar bariz idi bence.
Ayrıca 
Kimsesizler adlı şiir kitabında okumuş olduğum şiirlerinden de birkaç dane vardı kitapta(Yazar denelemerinin arasına düşüncesinin zarif birer ifadesi olarak sıkıştırmış) . Yazarın/şairin, bu deneme yazılarına şiirlerinden de daneler serpiştirmesi güzel olmuş bence. Hoşuma gitti, sevdim, ancak şiir kitabı kadar değil. Ziraaa şiir huy olmuş bizde:)))
Keyifli okumalar :)
