Şeriat
İslam toplumunun en yüce hedeflerinden birisinin şeriat rejimini kurmak olması, gayet doğal geliyordu. Ancak, bu terimin yorumlanma biçimi bizi şaşkına çeviriyor ve kaygılandırıyordu. Şeriat içinde, kadınlar ve azınlıklara baskıcı muamele, aşırı cezalara vurgu ve çağdışı kalmış fıkıh hükümleriyle yetinme gibi İcmalcilerin reddettiği birçok husus da vardı. Üstelik şeriatın İslam'la özdeşleştirilmesinden endişe duyuyorduk.
Sayfa 217 - Mahya YayıncılıkKitabı okuyor
zorlaştırmayı herkes iyi yapar
İmam Nevevî Mecmu'un mukaddimesinde Süfyan es-Sevrîden; "fıkıh demek güvenilir yerden ruhsatı ortaya koymaktır, zorlaştırmaya gelince zorlaştırmayı herkes iyi yapar," şeklindeki aydınlatıcı cümlesini rivayet etmiştir.
Sayfa 35Kitabı okuyor
Doktor Maurice (Moris), Le Parler Française Roman (Löparle Franses Roman) unvanlı gazetede Kur'an'ın Fransızca mütercimlerinden Selman Runah [Salomon Reinach]ın tenkidatına verdiği cevapta diyor ki:
Kur'an nedir? Her tenkidin fevkinde bir fesahat ve belâgat mu'cizesidir. Kur'an'ın, üç yüz elli milyon
Sayfa 291 - PDF
Öyleyse Allah (c.c.)'ın dinini emir ve nehiyler yönünden farz olan ibadetler temsil ediyorsa, akaid yönlerinde de Allah (c.c.)'ın şeriatı ve kanunları temsil eder. Bu yönler birbirinin tamamlayıcısıdır. Bu cüzlerden herhangi biri kaybolduğu anda din, varlığını kaybeder. Çünkü İslâm, tüm parçaları düzgün biçimde dizilmiş bir cihaza benzer. Cihazın bir parçası eksik olsa veya yabancı bir parça eklense bu cihaz çalışmaz. En güzel vasıflar Allah (c.c.)'a aittir.
Hz. Muhammed (s.a.v.)'e indirilen şeriat ile son şeklini alan bu mükemmel din, kaynağı beşerî ideoloji olan hiçbir sistemle uyuşmaz. Grubu ne olursa olsun hiçbir yabancı kan kabul etmez. Eğer insanlar Allah'tan indiği şekliyle bu dini alır, kalpleri mutmain oldukları halde bunun hükmüne boyun eğerlerse bu dinin çizgisine girmiş olurlar.
Usul-ü fıkıh yönünden ayete dönecek olursak: Ayetin zahiri, kim kalben razı olarak Allah (c.c.)'ın şeriatını anayasa kabul etmezse mü'min değildir, şeklindedir.
Sayfa 95Kitabı okuyor
Asra meydan okuma yöntemi olarak: bidat!
Ta ki bir gün kullanana / kutlayana kadar.
Bir kare var. Kare noktalardan oluşuyor. Her bir noktada birer fıkhi hüküm. Eskiden araları daha açıkmış da sanki noktaların , sonra yetmez daha kavi olmalı diye birbirine kenetlemişler gibi.
Özet: bidat, fıkıh .
Alakayı kurmadım çünkü burada makale yazmıyorum.
EBU'L-A'LA EI-MEVDÛDÎ
1903 yılında Pakistan'ın Haydarabad Dekkan bölgesinde doğdu. Hind Yarımadası'nın büyük âlimlerinden birine mensub olan Mevdûdî'nin babası, çocuğunu İngiliz sömürge eğitiminden uzak bir eğitimle yetiştirdi. Özel öğretmenlerden aldığı derslerle yetişen Mevdûdî; İngilizce, Arabça ve Farsça öğrendi.
1920'de babasının vefatı üzerine çalışma hayatına atıldı ve 17 yaşında iken Hind Kıtası müslümanlarının büyük bir ilgiyle izledikleri el-Câmiât gazetesinin Yazı-işleri müdürlüğüne getirildi. Daha sonra Tercümânu'l-Kur'ân adıyla bir gazete çıkarmaya başladı. Pakistan'ın bağımsız bir devlet olarak kuruluşundan sonra da Cemaat-i İslâmiyyeyi kurdu ve 1976 yılına kadar bu teşkilatın liderliğini bilfiil sürdürdü.
Ebu'l-A'lâ el-Mevdûdî; fıkıh, iktisat, siyaset, tarih, siyer, sosyoloji, kültür tarihi ve Kur'ân ilimleriyle ilgili önemli eserler yazdı. Eserleri birçok dile çevrilen Mevdûdî 1979 yılında vefat etti.
Hadis, fıkıh, akâid okumadan nasıl Allah'ın huzuruna gideceğiz?! Hemen okumaya başlayın. "Yaşım şudur, budur." diyerek kaçmayın, okumaya başlayın, düşmanları haşlayın, filizleri aşılayın. Okumaya başlarsanız, bir iki sene sonra nur saçmaya başlarsınız.
Fakihler, milleti idare eden hükümet adamlarının hocaları ve çekişmelerde halkı idare etmenin doğru yollarını gösteren kimselerdir. Ömrüme yemin ederim ki! Fıkıh ilmi [Hukuk] dünya ile alakalı olduğu kadar din ile de alâkalıdır. Lakin din ile alakası, dünya vasıtasıyladır. Zira «Dünya, ahiretin tarlasıdır.» Din, dünya ile tamamlanır. Din ile sultanlık [devlet idaresi] arkadaştır, ikizdir. Din asıl [kök]'dır, pâdişah [hükümet] onu korur. Kökü olmayan yıkılmaya mahkûm olduğu gibi korunmayan temeller de yıkılır, yok olur. Mülkün tamamlanması ve korunması hükümetle mümkündür. Husûmetlerde mülkü korumak ve nizâmı kurmak da fıkıhla halledilir.
Sayfa 51 - 1 inci KİTAB - 2 nci BÂB- ŞER'İ İLİMLERİN KISIMLARI
İmam Şatibi, Endülüslü önemli bir fıkıh usulcusudur. el Muvafakat adlı eserinde özdeşim konusuna yer ayırır ve özdeşim ifade eden "teessi" kavramı üzerinde konuşurken özetle der ki: Teessi birebir örnek almak demektir ve insanın yaratılıştan gelen fıtratında var olan bir ihtiyaçtır bir teessi ortadan kaldırıldığında mutlaka başka bir teessi onun yerini alır.
Sayfa 95Kitabı okudu
Kuran bana yeter diyen kişilerin gerek konuşmalarında ve gerekse kitaplarında yazdıklarına bakıldığın da, eleştirdikleri zevatın hadis/tefsir/fıkıh/tarih/lügat... kitaplarından ihtiyaç duydukları anda yararlandıklarını ve kötüledikleri kitapları başvuru kaynağı yaptıklarını görürüz.
Gazali ekolünden değilim:))
Bir gün fıkıh ve tefsir ilmini kavradığında cuma namazının siyasi bir namaz olduğunu anlayacaksın!
Öyle ;
müslümanlar arasındaki dayanışma, işçi işveren hakkı, faiz haramdır gibi gibi hutbeler olmaz cumada...🤔
Konumuz Fed idi...
Çorba oldu.🤣
Sünnete İttibaya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ’in
sağ eli, temizliği ve yemek yemesi içindi.
Sol eli ise, taharetlenme ve benzeri diğer rahatsızlık verici şeyler içindi."
(Müsned, 6/156; Ebû Dâvûd, Taharet, 18)
Sol ayakla tuvalete girme, sağ ayakla çıkma meselesi, Efendimizin ﷺ “onurlu işlerde sağını, bayağı işlerde solunu kullanması” prensibinden alınmış ve fıkıh kaynaklarında bir edep, bir sünnet olarak telakki edilmiştir
(bk. Gazalî, İhya, 1/136; V. Zuhaylî, 1/203).
Sünnete İttibaya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ’in sağ eli, temizliği ve yemek yemesi içindi. Sol eli ise, taharetlenme ve benzeri diğer rahatsızlık verici şeyler içindi."
(Müsned, 6/156; Ebû Dâvûd, Taharet, 18)
Sol ayakla tuvalete girme, sağ ayakla çıkma meselesi, Efendimizin ﷺ “onurlu işlerde sağını, bayağı işlerde solunu kullanması” prensibinden alınmış ve fıkıh kaynaklarında bir edep, bir sünnet olarak telakki edilmiştir
(bk. Gazalî, İhya, 1/136; V. Zuhaylî, 1/203).
Sünneti İtiiba'ya Niyet
Peygamber Efendimiz ﷺ’in
sağ eli, temizliği ve yemek yemesi içindi.
Sol eli ise, taharetlenme ve benzeri diğer rahatsızlık verici şeyler içindi."
(Müsned, 6/156; Ebû Dâvûd, Taharet, 18)
Sol ayakla tuvalete girme, sağ ayakla çıkma meselesi, Efendimizin ﷺ “onurlu işlerde sağını, bayağı işlerde solunu kullanması” prensibinden alınmış ve fıkıh kaynaklarında bir edep, bir sünnet olarak telakki edilmiştir
(bk. Gazalî, İhya, 1/136; V. Zuhaylî, 1/203).