Çağımız hız iblisine teslim ediyor kendini ve bu nedenle kendisini kolayca unutuyor. Oysa bu savı tersine çevirip şöyle söylemeyi yeğliyorum: Çağımızda unutma arzusu bir saplantı haline gelmiştir, bu nedenle, bu arzuyu tatmin etmek için hız iblisine teslim olmuştur çağımız; kendi anımsamak istemediğini bize anlatmak için hızını artırır; çünkü kendinden bıkmıştır; kendinden tiksinmektedir; belleğin küçük titrek alevini söndürmek istemektedir.
Sayfa 102 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Örneğin, seçilmiş olma duygusu her aşk ilişkisinde vardır. Çünkü aşk, tanım olarak, hak edilmemiş bir armağandır; hak etmeden sevilmek, gerçek aşkın eksiksiz kanıtıdır.
Sayfa 43 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Günümüzde, ancak tam anlamıyla bilinçsiz insanlar ün teknesini peşlerinde sürüklemeyi gönüllü olarak kabul edebilirler.
Sayfa 37 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yavaşlık ve anımsama, hız ile unutma arasında gizli bir ilişki vardır.
Sayfa 36 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Bir zaman parçasına biçimin damgasını vurmak, güzelliğin, ama aynı zamanda belleğin zorunluluğudur. Çünkü şekilsiz olan şey kavranılamaz, bellekte tutulamaz. Buluşmalarını bir biçim olarak düzenlemek, onlar için özellikle değerliydi, çünkü gecelerin geleceği yoktu ve ancak anılarda tekrarlanabilirdi.
Sayfa 36 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Ne müthiş bir sahneleme sanatı! Duyguların ilk karmaşasından sonra, aşk isteğinin henüz olgun bir meyveye dönüşmediğini göstermek gerekti; bedelini yükseltmek, onu daha arzu edilir duruma getirmek gerekti; bir düğüm, bir gerilim, bir geciktirim yaratmak gerekti.
Sayfa 31 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Bu hayatta sadece çocuğu olmayanlar umursamaz olma lüksüne sahiptir.
Sayfa 40 - Jaguar YayınlarıKitabı okudu
Çocukluk
Az ömrüm kaldığı için, kitapları seçerek, çok özenle seçerek okuyorum artık. Kısıtlı vaktimi yeni ama değersiz bir kitaba harcayacağıma, daha önce birkaç kez okuduğum ve sevdiğim kitapları yeniden okumayı yeğ tutuyorum. Başladığım kitabı, kötü de olsa bitirmek huyundan Fethi Naci’nin bir sözü sayesinde kurtuldum: “Karpuzu kestin. Baktın ki kabak. Gene de zorla yiyecek misin o karpuzu?” demiş Fethi Naci.
Sayfa 146 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yaşlılık ve Ölüm
Çoğu insanlar mutsuzdur. Walt Whitman’dan sonra on dokuzuncu yüzyılın en büyük Amerikalısı Thoreau’nun dediği gibi, “most people lead lives of quiet desperation.” Acılarına sessizce katlanırlar; bedensel sakatlıklarına da yiğitçe dayanırlar.
Sayfa 80 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yaşlı adam, “Yaşlılık benim çalar saatim.” dedi. “İhtiyarlar neden o kadar erken uyanır ki? Bir uzun gün daha yaşamak için mi?”
Sayfa 20 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Hakikat olarak Acı
Koptuklarında acı veren bağlar hakikidir, et haline gelmiştir. İnsan acı çektiği durumda gerçekten mevcuttur, orada -bilerek ya da bilmeyerek- sevmiştir de. ... Acı olmadan ne sevmiş ne de yaşamışızdır.
Sayfa 41 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Acının Kurnazlığı
Jünger'in ifadesiyle keskin gölgeler engellenmiştir ama yumuşak ışık mekanı doldurur. Acı seyrelmiş halde geniş bir alana yayılır. Günümüzdeki kronik ağrı epidemisi Jünger'in tezini doğrular gibidir. Özellikle acıya düşman palyatif toplumda, anlamdan, dilden, sembolden yoksunlukları içinde varlıklarını sürdürmekte olan sesi kesilmiş, kenara köşeye itilmiş acılar artmaktadır.
Sayfa 39 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Mutluluk Zorlaması
İktidarın yeni formülü "mutlu ol"dur. Mutluluğun olumluluğu acının olmusuzluğunu yerinden eder.
Sayfa 21 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Algofobi
Ürpermekten aciz bir bilinç, şeyleşmiş bir bilinçtir. Deneyim yaşamaktan yoksundur, çünkü deneyim "varlığın özsel başkalığının alışılmış olan karşısında kendini açığa vurduğu acıdır öz olarak". Her tür acıyı yadsıyan bir hayat şeyleşmiş bir hayattır. Yalnızca "öteki tarafından dokunulmuş olmak"tır hayatı canlı tutan. Aksi takdirde aynının cehenneminde hapis kalır.
Sayfa 17 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Yalnızlık dinmeyen bir sızıdır.
Eğer, bazı kimseler, bunu benliğin bir çeşit kurtuluşu gibi göstermek istemişlerse yanılmışlardır. Bir sürü hayvanı olan insan, sürüsünden ayrı düşünce zavallı, mustarip, avare bir yaratık oluyor. Bunu, sürüye dönmekten başka avutacak bir şey yoktur.
Sayfa 109 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
