İlk kitap çok sürükleyiciydi, onun için hemen buna geçtim. İlk kitaptaki ipuçları ve finalinden hafıza kaybının tekrar tekrar olacağı sinyali verilmişti ve çok da güzel işlenmiş. Ancak hafıza kaybının bağlandığı nokta, çevresindekiler ile çocukların ilişkileri gerçekle çok bağdaşmıyordu. Tabi bu genç yetişkin kitapların genel sorunu; sanki büyükler hiçbir şeyden anlamazmış, algılayamazmış ve yokmuşlarcasına bir dünya yaratılıp, olayların tümüyle gençler üzerinden yürümesi ve gençlerin tüm sorunları çözmesi gerçekle bağdaşmasa da kendisini başrol yerine koyan genç okuru tatmin ediyor, kitabı daha sevilir kılıyor. (!!!SPOİLER!!!) Yine de ben Charlie'nin Karides'le iletişime geçmesini, annesi ile diyalog kurularak alkol probleminin çözülmesini bekledim, olayların aşk üzerine kurgulanarak diğer olayların yok sayılması oldukça boşluk bıraktı.
Elias Canetti'nin 
Körleşme'sinden bahsedeceğim. Edebiyatçılar sürekli bana kitap özümsenmek için okunur hızlı okumanın, bir çırpıda bitirmenin faydası yok diyor. Lakin kişiden kişiye değişir bu durum.
İncelememe geçmeden önce bir teşekkür konuşması ardından yazar hakkında biraz bahsedeceğim.
