İki genç ve güzel varlık bu gemi üzerindeki arı bir sevgiye başladılar, çevrelerini hemen bir tür kötü bir çember kuşattı. Su ask başlangıçları! Onları sever, yüreğimin dibinde duyumsarım -şu güverte üzerinde, güneşten parlayan Atlantik'in merkezinde, çılgınlık içindeki anakaralarin ortasında, gençliğin ve aşkın gerçekliklerini koruyan kişilerin duyumsadiğı aynı minnet duygusuyla. Ama yüreğimde duyumsadığım şu hevesin, bana yirmi yaşımdayken sahip olduğum sabırsız yüreği yeniden anımsatan şu fırtınalı arzunun adını niçin koymalıyım! Ama ilacı biliyorum, uzun zaman denize bakacağım.
Sayfa 43
Şu aşk başlangıçları ! Onları sever, yüreğimin dibinde duyumsarım. Şu güverte üzerinde, güneşten parlayan Atlantik'in merkezinde, çılgınlık içindeki anayasaların ortasında, gençliğin ve aşkın gerçekliklerini koruyan kişilerin duyumsadığı aynı minnet duygusuyla. Ama yüreğimde duyumsadığım şu hevesin, bana yirmi yaşımdayken sahip olduğum sabırsız yüreği yeniden anımsatan şu fırtınalı arzunun adını niçin koymayalım!
Ama ilacı biliyorum, uzun zaman denize bakacağım.
Lokman Hekim ve Ölümsüzlük Arayışı
Bir gün, Lokman Hekim'e, gençlik ve ölümsüzlük arayışındaki bir kraldan yardım talebi geldi. Kral, yaşlanmaktan ve hastalıklardan korunmak için Lokman Hekim’in bilgeliğine başvurmak istiyordu. Lokman Hekim, kralın isteği üzerine, ona ölümsüzlük sağlayacak bir ilaç bulabileceğini söyledi.
Lokman Hekim, çeşitli bitkiler ve doğal malzemelerle deneyler yaptı ve sonunda özel bir iksir hazırladı. Ancak, bu iksiri kralın güvenliğini ve sağlığını korumak amacıyla dikkatle kullanmasını önerdi. Kral, Lokman Hekim’in verdiği ilacı kullanmaya başladı ve kısa süre içinde gençliğini koruduğunu fark etti.
Bir süre sonra, kral bir kez daha Lokman Hekim’i çağırdı. Gençliğini korumasına rağmen, yaşamının anlamını ve mutluluğunu bulamadığını anlattı. Lokman Hekim, kralın gençliğe ve ölümsüzlüğe ulaşmasının aslında gerçek mutluluğu sağlamadığını açıkladı. Gerçek mutluluğun, insanın yaşamını anlamlı ve faydalı bir şekilde yaşamasından geçtiğini belirtti.
Kral, Lokman Hekim’in sözlerinden derin bir ders aldı. Artık ölümsüzlük arayışını bırakıp, yaşamını daha anlamlı ve diğer insanlara faydalı bir şekilde geçirmeye karar verdi. Bu hikaye, ölümsüzlük ve gençliğin her zaman gerçek mutluluğu getirmediğini ve yaşamın değerinin, insanın içsel tatmini ve başkalarına olan katkısını bulmakta yattığını anlatır.
Bu hikaye, Lokman Hekim’in sadece tıp alanındaki bilgeliğini değil, aynı zamanda yaşamın derin anlamlarını ve gerçek mutluluğu bulma konusundaki derin anlayışını da gözler önüne serer.
Bir domatesin tarladan, mutfağa giriş hikayesini okuyacağınızı düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bir intikam hikayesi. Doğanın bizden aldığı ya da alacağı intikam.
Yemek yaparken kullanacağınız her malzemeyi elinize alıp koklayıp düşünür müsünüz? O ya da hiç bir tarlaya gidip dalından bir sebze ya da meyve kopardınız mı? Ya da farklı bir açıdan bakalım, hiç mutfağınızda çürüyen sebze ya da meyve var mı? Bunlardan birini bile yaptıysanız, kitap sizi derin düşüncelere itecek. Hatta mutfağa gidip sebze ve meyveleri elden geçirmenize sebep olacak. Doğanın düzenine karşı biraz bile ilginiz varsa derin bir empati kuracaksınız. Kitabın su gibi akmasını da beklemeyin. Tam tersi boğucu, hüzünlü ve iç karartıcı.
Ah o parlak domates. Gençliğin umuduyla dolu insana yarar sağlayacağının bilincinde çıktığı yolculukta büyük bir hezimete uğradı. Yaşlılığın karamsarlığından daha da hazin. İnsanlaştı ve intikam aldı. Gördüğü şeyler onu o kadar büyük bir yeise sürükledi ki, buzdolabı vatandaşlarını da bu intikama dahil etti.
Şimdi düşünün insanoğlu olarak biz toprağa kirlettik, havayı, suyu kirlettik. Daha verimli olsun diye tohumların genetiği ile oynadık. Bunlar da yetmedi bilinçsiz bir şekilde tarım ilacı kullandık. Bir de hepsinin üstüne tonlarca sebzeyi ve meyve israf ettik. İşte bu kitap bize israf kısmını anlatıyor. Fakat gerisini aklınız zaten tamamlıyor. Birazcık çevrenize ve çevreye karşı duyarlıysanız eğer.
Lütfen size şifa olacak şeylerin zehre dönüşmesine izin vermeyin.
Buzdolabı Vatandaşları 
Emre Turan
Monte Cristo Kontu 1.Cilt
yüreğimdeki en gizemli umutlara hitap ediyorsunuz.
işte kalbinden geçenle dudaklarından dökülenler arasında fark olan biri daha.
mutlu olmakta hep acele ederiz .çünkü uzun süre acı çekildiğinde mutluluğa inanamak biraz zor oluyor.
ayrılıkta ölüm kadar etkilidir.
bir insanı öldürmenin en emin yolu nona bir orman köşesinde pusu kurmaktan ziyade
